Berlin

Ongeveer een half jaar geleden vertrok ik met De Consultant naar Berlin voor een lang weekend. Afgelopen donderdag stapten we weer in de auto naar het Oosten. Waar we vorige keer direct het café indoken voor een nacht met dj's, cocktails en bier zijn we nu iets rustiger begonnen. Vrijdag was een werkdag, de Belastingdienst moet ook tevreden worden gehouden.

Na een ontbijtje op ons logeeradres bij Papadj met veel kaas, ei en avocado stoeide ik met een Coup om naar betahaus te rijden. Opnieuw inloggen in de app deed wonderen om daadwerkelijk elektrisch gas te mogen geven. Na recent meerdere heerlijke ritten met de Energica Eva te hebben gemaakt is de ervaring op de scooter niet meer helemaal zoals vorige keer. Geen oompf zoals ik snel aan gewend ben geraakt.

betahaus

Fluisterend door Berlin blijft feestelijk natuurlijk, een mooie tegenstelling met de clubmuziek zoals we die van de stad gewend zijn. De mensen bij betahaus blijken vriendelijk, ik verlies de race van De Consultant die dankzij de tram aanzienlijk sneller aan is gekomen. Het bedrijf Felyx rust in Amsterdam zijn scooters uit met een telefoonhouder voor opklikbare navigatie onderweg, zo ver is Coup hier nog niet. Terwijl navigeren in Berlin (voor mij) niet als vanzelf goed verloopt.

Werken bij betahaus in het café beneden zou ik niet aanraden. Flink wat rumoer, muziek, weinig stopcontacten. Op de eerste verdieping hoor je member te zijn/worden om te mogen zitten maar de vriendelijke man bij de balie wijst mij de weg, ik mag deze middag gewoon een 'proefsessie' doen. Op het scherm van De Consultant regent het Exact-databases, ik ga wat dichter bij het raam zitten om een stuk te schrijven.

Ora

Later stuur ik een berichtje aan Papadj om te vragen waar we zullen lunchen. Hij stelt Ora voor. Net als ik met De Consultant naar buiten loop valt er een hoosbui uit de lucht. Gelukkig is die binnen minuten al gehalveerd en hoeven we maar één blok te lopen. Aangekomen in de fancy oude apotheek gaan we zitten aan een mooie oude tafel, de enorme ramen en het hoge plafond geven ons een vorstelijk gevoel.

Als je ooit door Kreuzberg loopt en je weet dat je een salade of pompoentaart (afhankelijk van seizoen) wilt eten is het belangrijk niet langer te twijfelen maar direct bij ORA binnen te lopen, je bent gewaarschuwd, in het weekend kan het erg druk zijn. Ik heb ook een foto van de patisserie gemaakt, want die lijkt zo uit een droom te komen.

Met Papadj ga ik door voor koffie en taart naar de volgende tent met waardeloze service, maar wel espresso van 1,40. De Consultant gaat terug naar kantoor. Wij wandelen naar huis en nemen nog wat foto's onderweg. Het is volop herfst met wind en regen. Precies twee jaar geleden was ik hier met De Canadese. Toen hadden we meer geluk met het weer, ook had ik een mooiere auto. Het was net voor het eerst uit met mijn ex. Dat was onze eerste break van bijna een jaar. Nu, twee jaar later hebben we het in de tussentijd nog eens tevergeefs opnieuw geprobeerd.

Rijdend door de regen naar Berlin voelt als een mooie manier om het verleden af te sluiten. Tijd voor een nieuw hoofdstuk. Hier wellicht?

Schrijven

Hoewel ik al veel schreef over ADE is het stuk over De Koning, aka DJ Harvey er nog steeds niet. De eeuwige afleiding, de vingers die niet willen typen als ik dat wil, de ogen die afdwalen. Altijd is er strijd. Ik kan je weinig beloven, maar ik wil het afmaken. Ik vind het ook leuk dat er nog een ADE verhaal onderweg is terwijl de nachten zelf al weer zo ver weg voelen. Het is raar hoe snel dat gaat. Is dat onze moderne vluchtigheid? De meeste stukken in 'de media' over ADE zag ik maandag en dinsdag verschijnen, toen de laatste feestjes de muziek nog praktisch aan hadden staan.

Alles moet natuurlijk snel, snel, snel, die druk voel ik ook vaak genoeg. Planning is niet mijn sterkste kant, maar ik wil dingen wel op tijd de wereld insturen. Op het nippertje ontstond zo een mini-planning voor dit weekend in Amsterdam, maar daar ontbreekt bijvoorbeeld Sterk Water in Het Tropenmuseum.

OYE Records

Met Papadj loop ik door de buurt (Neukölln), Jay Shepheard draait bij een platenzaak om de hoek waar hij nooit eerder is geweest. Papadj mag dan dj zijn, draaien met vinyl doet hij niet (meer). Jaren geleden heeft hij al zijn platen gedumpt bij vrienden. Beatport is zijn nieuwe paradijs. Deep Tech zijn vaste genre. Deze zomer had hij een paar prachtige gigs. Open air Berlin parties, er kwam geen einde aan. Inmiddels is hij papa(dj).

Bij OYE geen open bar, wel een vrolijke boel op straat en in de winkel. Ik spot een mooie plaat van Tony Humphries die ik vorige week voor het eerst live zag draaien tijdens ADE. De karakters in de zaak vallen ook op. Een dame met grijs haar danst misschien wel het hardst van iedereen. Veel mensen op straat met halve liters, ik vraag papadj of hij nog buren herkent.

La Lucha

Met De Consultant wandelen we later naar La Lucha aan het water. Modern Mexican noemt de tent zichzelf. Een Nederlander, en baas van de tent, heet ons welkom aan de deur en geeft hoop dat we snel kunnen zitten. Die hoop krijgt een andere vorm als we horen dat onze tafel over twee minuten klaar is. We bestellen cocktails (Mezcal!), bier en guacamole maar tegen de tijd dat bijna alles op is zitten we pas. Het maakt niets uit, zo vroeg in de vrijdagnacht, alles moet nog gebeuren.

Fish tacos, carnitas, quesadillas, het is moeilijk kiezen hier. Gelukkig zijn de borden niet groot dus kun je veel bestellen. Prijzen zijn, zoals op de meeste plekken in Berlin, erg schappelijk. Alles is vers en als De Consultant de rekening afhandelt komt hij weer zitten met een grote lach op zijn gezicht. Er is mezcal onderweg. We krijgen er een tomaten-groente-jalapeño shot naast en dat hebben we geweten. Deze avond is klaar om te beginnen!

P bar

De Consultant werkt door en laat ons samen afreizen naar de poorten van de Berghain. Alleen de Panorama Bar zal open zijn vanavond, DJ Harvey en Hunee zijn uitgenodigd voor muzikale hoogtepunten. Papadj manouvreert ons soepel in een DriveNow richting Ostbahnhof. We wandelen het laatste stukje. Zo kort heb ik de rij nog niet meegemaakt.

Al de hele avond hebben we af en toe strategisch overleg. Gaan we alleen, ik eerst en dan hij erachteraan en dubbel hopen? Moeilijk om de knoop door te hakken maar als we eenmaal dichterbij komen besluiten we toch samen uit - samen thuis te spelen. Het gaat snel vanavond, grote groepen voor ons worden lachend bij de deur weggestuurd. Onze strategie wordt beloond, de man aan de deur kijkt ons kort aan en steekt twee vingers vragend in de lucht. "Wir sind zwei", klinkt het uit de mond van Papadj en hij gebaart ons naar binnen. Toch die adrenaline, het is gelukt.

In mijn korte broek stond ik al in de rij, fijn om binnen te zijn want de herfstwind buiten is bepaald niet mild. Nu snel spullen lozen bij de garderobe, ik heb slechts een geldbiljet op zak en verder niets. Oude schoenen aan, net als vorig jaar. Had ik deze ook aan naar I Love Techno tien jaar geleden? Het is niet ondenkbaar. De ruimte beneden bij de garderobe is redelijk gevuld met mensen, overal dichte deuren om ons heen. Nergens een trap. Blijkt dat je bijna terug naar buiten moet lopen om het kleine betonnen trappetje te vinden waarmee we kunnen klimmen naar de P bar.

We schuiven aan bij de bar waar de menukaart ons toelacht. Wat te bestellen. Waarom niet een kopje thee, dat kan hier gewoon voor 1,50. Wat een club! Met een heet glas op de dansvloer, is dit een primeur? Iedereen om me heen aan het bier en de cocktails. Behalve Hunee dan, naast hem staan al meerdere lege halve Gerolsteiners (aka Spa Blauw).

Hunee

Hunee die zelf al dansend in de booth staat ziet de meeste mensen nog zitten of hangen in de buurt van de bar. De dansvloer ligt aan onze voeten, ik zwier er vast voorzichtig een paar rondjes overheen. Het eerste uur draait hij al fantastische platen. De eerste keer dat veel mensen zich op de dansvloer echt in beweging laten brengen is bij deze plaat van Betty Griffin.

Wat er de komende uren gebeurt is moeilijk onder woorden te brengen. De Panorama Bar met Hunee aan het roer bewijst zich als de ultieme vrijdagavond danslocatie. Ik zwaai net zo lang met mijn armen tot er niets van energie meer over is. Papadj voert me een halve liter water. We vliegen van Afrikaanse disco tijdens het eerste uur tot aan rauwe acid een paar uur later die zo uit Berlin lijkt te komen.

Op de klok heb ik de hele nacht niet gekeken, maar als we gevoelsmatig halverwege zijn draait Hunee een track met een enorme drumlijn erin en de lichtman laat zich helemaal gaan. De tent staat totaal in de fik, iedereen is uitzinnig. Hunee trekt zijn mouwloze witte shirt uit, en zijn heerlijk naakte bovenlichaam maakt de mensen zo mogelijk nóg uitzinniger. De lichtman laat de spots flitsen, dit mag je niet missen!

Hunee neemt er ook een biertje bij, volledig terecht! De lichtman, ik wilde het al over hem hebben maar dit is hét moment, hij voelt al de hele nacht de muziek ontzettend goed aan. Gaandeweg de nacht ontdek ik allemaal lichten, spots, thema's, kleuren, die elke keer een heel nieuw gevoel door de zaal laten vliegen. De man in het blauwe Dallas shirt, ook al zonder mouwen, staat vlakbij ons, danst mee met Hunee en zijn lichten dansen ook! Een dikke vette pluim.

Tijdens het laatste uur wordt deze ook nog in ons gezicht gegooid.

Hunee draait zelfs nog een Duitstalig nummer even voor vijven die mensen niet luid laat meezingen, we zijn tenslotte in Berlin, maar hij komt er mee weg zonder de sfeer te bederven, dat is al veelzeggend. Proost! Een aantal keer op de avond spit Hunee door de platenbak achter hem. Meestal laat hij zich inspireren zonder iets daadwerkelijk op de platenspeler te leggen. Deze plaat zie ik bijvoorbeeld, maar hebben we voor zover ik weet niet gehoord.

DJ Harvey

Stipt om vijf is het tijd voor DJ Harvey, in wit t-shirt met Especial erop in blauwe letters. Hunee spreekt hem meerdere keren aan voor hij begint en draait dan zelfs voor de hele zaal de muziek omlaag, als om vast aan te geven wat er komen gaat. Harvey draait een aantal ontzettend rustige openers die Papadj achter mij zelfs ongemakkelijk maken. Zijn derde nummer is deze.

Toen Harvey een uur bezig was of misschien twee kwam deze voorbij.

We zijn nog geen vijf platen onderweg of Papadj piept ertussenuit. Voor hem is het mooi geweest. Hij kwam net nog terug van de wc met een mooi verhaal, dat ie een gekkerd werd genoemd omdat hij alleen naar de wc ging. Dat doe je hier toch samen, leek de boodschap. Willkommen im Berghain!

Het voelde minder magisch dan in De Marktkantine vorige week, waar het dankzij de discobal toch meer als zijn speeltuin aanvoelt. Hij heeft daar een Martin Audio-systeem, een rotary mixer. Hier in de P bar is ie toch een iets tijdelijkere gast zo voelt het. Ook al omdat hij de avond deelt in plaats van solo draait. Ook al komt het niet helemaal zo over, maar toch.

Het komt ook door mijn eigen energie natuurlijk, urenlang heb ik alles gegeven bij Hunee. Dat maakt het nu een lastige strijd om verder te gaan. Ik knal er een Gerolsteiner met sprüdel tegenaan, een spa rood zouden wij zeggen. Het helpt tijdelijk. Ook verander ik van plek, maar links voor bevalt totaal niet want het is er een vreselijk continu gangpad.

Nog zo'n geweldige track die in de P bar licht aan effect lijkt in te boeten is deze.

Dit nummer mag Harvey van mij altijd draaien en dat deed ie dan ook weer.

De lichtman wisselt tijdens Harvey's set en ik ben niet onder de indruk van de nieuwe. Ik ken natuurlijk alle lichten inmiddels maar hij danst niet lekker mee met Harvey en dat merk je ook fysiek in de zaal. Disco-effect wat er had kunnen zijn gaat zo verloren. Dat ik moe begin te worden helpt niet voor de ervaring.

Er komt een meisje voorbij met vuurrode lippen. Ze krijgt niet geheel subtiel wat rook naar binnen geblazen van een danspartner. Het is later als ik haar in de buurt van de wc zie lopen waar meer licht is dat ik zie dat ze een rood pak aan heeft. Ze is van top tot teen rood! Alleen in Berlin. Iemand zwaait met een telefoon in mijn buurt, op het scherm lees ik 7:59. Ik schrik en ren naar beneden, het weekend moet nog beginnen. De Consultant staat net op als ik voor de deur sta, een gelukje want hoe was ik anders binnen gekomen? Berlin is nog niet van ons af!

Nog een cadeautje voor jullie, dit was pas mijn tweede keer in de Panorama Bar, de eerste keer was met Steffi (en op zondag Black Madonna). Steffi zag ik al vaak in Amsterdam (en Rotterdam) en draaide vorig jaar bijvoorbeeld deze klassieker van Orlando Voorn.

Follow Nachtsnuiver

Like Nachtsnuiver on facebook.
Listen to Nachtsnuiver using SoundCloud.
Swipin' around the Nachtsnuiver Instagram.
Is somebody still using Twitter?
Receive an update in the Nachtsnuiver ADE WhatsAppgroup when new articles arrive.
Or just send an email!

Nachtsnuiver ADE 2017

Wednesday: The report on Wednesday is here
Thursday: Still in beta!
Friday: Click here!
Saturday: Coming up soon.
Sunday: Find Part I here. You just finished Part II.
Never miss a single Nachtsnuiver update (Dutch): Join the Nachtsnuiver WhatsApp group

Gastbijdrage ADE 2017 (Dutch)

Lees wat een Nachtsnuiver schreef over zijn ADE. Rush Hour, Rolling Rock Kitchen, De School, Tolhuistuin, hij was erbij.

Tambourine

Elke derde zondag van de maand overdag in Oost.