Berlin
Deel I & II
Deel I van deze trip naar Berlin (waar is De Consultant eigenlijk de hele tijd?) lees je hier.
Deel II van de trip staat hier.
Als ik dit begin te schrijven zit ik alweer in Amsterdam. (Publicatie heeft op zich laten wachten, ik ben alweer uit de stad vertrokken). De bedoeling was om te schrijven in de trein. Maar ik nam uiteindelijk een BlaBlaCar. Heerlijke last-minute beslissing, vertel ik je later meer over. Terug naar maandag, 30 oktober, pre-Halloween, Berlin. Ik voel de Hoppetosse als de wekker gaat. Toch een paar bier op, het was zo'n avond waarop ik probeerde pfand terug te krijgen door te wijzen op onze flesjes. Uiteraard komt dit over op de barman als 'doe nog maar een rondje'. Als ik Papadj toch niet had was ik zo in de Spree gevallen.
Voor €3800,- is deze Opel Kadett 1.3 '84 van jou.
Concierge
Als de maandag laat in de ochtend op gang komt staat Papadj alweer een eitje voor me te bakken wanneer ik aanschuif in de keuken. Onze timing is dit lange weekend méér dan perfect. Met De Consultant die straks gaat verhuizen naar vrienden in Prenzlauer, lopen we nog één keer gezamenlijk naar de Maybachufer. Zitten kun je nauwelijks bij koffie voor patsers aka Concierge. Ze hebben echt een soort hoekje in de muur als waren ze de daadwerkelijke concierge van het spannende aanpalende complex en zijn praktisch buren van Zola, goddelijke pizzakoningen.
We nemen afscheid van De Consultant, ik wandel met Papadj richting Kunstraum Bethanien. Eindelijk schijnt de zon. De herfst op zijn mooist. Pak ik toch nog een likje kunst mee deze trip. Het had niet veel gescheeld. Aan een plein met veel groen ligt het enorme gebouw. Je kunt er eten, exposeren en films kijken in de tuin in de zomer.
Bethanien
Eenmaal binnen waan je je in een soort ziekenhuis, dat komt voornamelijk door de lange witte gangen. We worden naar binnengeklikt door een vriendelijke man die waakt over zijn houten tafel. Papadj en ik struikelen over elkaars woorden wanneer we het werk van Bini bespreken. Ik kan er wel van genieten. Volgens mij is een deel van de sleutel afhankelijk van wie je vrouwelijke voorbeeldfiguur is (geweest).
Communism for kids by Bini Adamczak. Voor meer info, klik.
In een andere ruimte ben ik gefascineerd door de tekst aan de muur: please touch, of beter nog bitte anfassen. Er liggen een soort worstvormige skippyballen, met gekunstelde zakken eromheen waarvan het me niet lukt te ontwaren wat ze willen weergeven. Het zit wel lekker. Leuk als je de kinderen meeneemt, zie die maar eens te beheersen in deze ruimte.
Aan de wandel in de buurt van Kottbusser Tor.
Na het inslaan van een zak avocado's en een hele rits dips op de markt die een dag te vroeg is dankzij de Feiertag morgen, eten Papadj en ik rustig een lunch bij hem thuis. Ik schrijf over de Hoppetosse, een gekke boot waar je zeker een keer wil gaan dansen. Doet me denken aan Paris. Papadj kondigt aan dat we bezoek krijgen bij het diner. Een dinosaurus uit de housescene, pardon my French.
Eric D. Clark
Wilde gesprekken volgen en veel halve liters worden gedeeld. Zuurkool met heerlijke worst. Papadj kijkt naar onze partyplanning en komt op de proppen met een plan van Eric D. Clark. Met de netste car2go-Mercedes uit de buurt rijden we hem naar de Kosmonaut. Papadj heeft ervaring met het rijden van dj's, hoe toepasselijk. Maar voor mij is het geheel nieuw. Er komen quotes voorbij die ik wil opschrijven, maar ik zit aan het stuur.
Terwijl ik de wagen parkeer, doet Papadj een fotoshoot met Eric.
De booth, oftewel The Office van Eric vanavond.
De hele club ligt aan onze voeten. Eric wilde er vroeg zijn dus er is nog geen publiek. We kunnen vrij rondbanjeren, door de tuin met kampvuur, langs de garderobe en chill-out door naar de bar en daarnaast de grote zaal. Later blijkt er nog veel meer verborgen te zijn.
Ook bij de garderobe is het feest.
Papadj en ik staan bij Eric in de booth. We luisteren naar de platen die hij opzet, in de achterbak van de auto legde ik eerder zijn enorme platentas. Ouderwets goed gevuld. Sjouwen met vinyl geeft toch een heerlijk gevoel, ook al ken ik genoeg dj's die alles digitaliseren en daarmee natuurlijk lekker mobiel blijven.
De Mexicanen
Het is een avond waarvan de opbrengst zal worden gebruikt om Mexico te steunen na de aardbeving. We eten een ensalada Nopales voor het goede doel. Er staat in de tuin een geweldige foodtruck opgesteld. Hier geen nep. Drie man sterk aan de frituur. De salade is geweldig en we nemen er nog wat nachos bij met een salsa die mijn hart sneller doet kloppen.
Vanavond zijn we niet door de voordeur binnen gekomen, wel heb ik het bord 'no photos' ergens gespot. Of camera's hier worden afgeplakt weet ik niet, maar de rest van de avond kan ik geen beelden van plaatsen, hoe mooi ze ook zouden kunnen zijn geweest. Meerdere onverwachte wendingen volgden.
De Ontdekking
Om je mee terug te nemen naar vorige week maandag, laat op de avond in Berlin, heb ik Eric gevraagd een plaat met ons te delen die hem het best de sfeer laat overbrengen zoals we die meemaakten in de Kosmonaut. Zet het volume lekker hoog.
Eric draait al een tijdje, zonder dat ik het doorheb is het feest officieel begonnen. Natuurlijk is er niet opeens veel publiek, vandaar dat ik me nog een tijd op mijn eigen feestje waan. Ik schiet wat laatste foto's zonder mensen en loop rond. Ondertussen schallen de Whirlpool Productions door de zaal.
Als de nieuwe klok een uur of half twaalf tikt draait Eric opeens voor publiek. Papadj en ik kijken elkaar aan. De man die met een vriend binnenloopt en midden op de dansvloer begint te bewegen heeft een strak sportbroekje aan flink kleiner dan mijn ondergoed. Zijn bovenlichaam wordt 'bedekt' door een harnas.
We zoeken er niet veel achter, het blijft Berlin. Als een half uur later een kleine groep danst op de platen van Eric dan beginnen we ons af te vragen wat er precies gaande is. Van de twintig mensen op de dansvloer is een volle 100% van het mannelijke geslacht. Er lijkt een competitie gaande van underdressedness. Is dat een woord?
Ondertussen bouwt Eric verder aan de sfeer alsof we ons bevinden in een spookhuis. Dat lukt goed met dit soort platen.
Ik probeer het gevoel op te roepen wat er door me heen ging. Alleen al in de ogen van Papadj kijken is een beleving hier. Het is na twaalven en hij weet niet zeker of hij nog naar de wc durft. De dansvloer vult zich verder. Ik heb een dame gespot in het publiek inmiddels. Enkelvoud. De mannen zijn overal. Ik zie harnassen in vormen die ik nooit eerder zag. Zelfs een met een tandwiel op de rug.
Deze geile romper maakt de veelal naakte bovenlichamen wild.
Na meer dan een uur is Eric helemaal los. Hij gooit zijn eigen productie neer op de dansvloer. Inmiddels wordt het spannend. Waren er eerst nog grote gaten tussen de mensen, het pakt zich dichter op elkaar. Er wordt goed gedanst, de overvloed aan testostoron deert niemand. Deze knaller van een hit mengt zich in de strijd.
Maar de avond wordt eigenlijk het mooist weergegeven door het volgende nummer, het is belangrijk dat je de hele clip bekijkt om ook maar een beetje gevoel te ontwikkelen voor wat Papadj en ik meemaakten maandag. Hij tikt nog een Grolsch beugel(!) weg met Eric in de booth.
De clip biedt een inkijkje in de wondere wereld van de maandagnacht in de Kosmonaut in Berlin. Natuurlijk zijn er feestdagen op komst, maar er is ook het besef dat het in deze stad eigenlijk altijd nog dagen doorgaat ook als het weekend al voorbij is. Ik blijf me afvragen hoe ik zou overleven als ik hier ga wonen.
De clip die je eerder keek is eigenlijk nog de mildste versie denkbaar. Alles voelt anders midden in de nacht. Papadj overwint zijn angst en gaat naar de wc. Ik dans door de linies heen en waan me vrijer dan ooit. Het wordt drukker en niemand valt iemand lastig. De jacht gaat ofwel buiten ons om of voelt minder aanwezig. Dan stroomt de dansvloer leeg, Eric draait niet altijd even makkelijk.
Er blijkt een tweede zaal geopend en daar gaat het al heel vroeg lekker hard. Er hangt een waanzinnig systeem wat het geluid van alle kanten overdonderend op je afvuurt. Het is er graden warmer dan hiernaast. De krapte lijkt sfeerverhogend, ook zijn er wat verhogingen zijdelings voor spannende acties en meer overzicht. Mooie klauterbare routes voor mij.
Ik blijf maar ontdekkingen doen. Vooral outfits of een gebrek daaraan maken indruk vanavond. Nog nooit zag ik zoveel harnassen, tuigjes, hoe je ze maar wilt noemen. Kleine broekjes, mouwloze shirts, geen bovenlichaambedekking, breed en gespierd is opvallend populair. Terug aangekomen bij de grote zaal van Eric trekt die de genres nog een stapje verder uit elkaar met Mr. Oizo. Uit zijn grote tas komt deze plaat.
Ik blijf onderzoeken, als ik via de krappere en heet dampende technozaal doorloop vind ik een soort tussenruimte. Die leidt naar weer een kleine dansvloer, maar ook naar een...darkroom. Prachtige kussens liggen klaar, er zijn ook kleinere privé-booths. Grote rollen papier staan verdekt opgesteld. Het is hier nog stil, er gaat een rush door me heen. In de discokamer die ik ontdek bij toeval staat een geweldenaar uit Japan te draaien.
Onbegrensde mogelijkheden in Berlin. Natuurlijk wil ik Papadj over mijn ontdekking vertellen. De kleinste zaal blijkt niet waar de mensen voor gekomen zijn maar bevalt ondertussen muzikaal uitstekend. Ik doe nog een discodansje.
Als Eric om een uur of twee klaar is probeert hij me mee op sleeptouw te nemen naar de wc, dat lijkt me niet nodig. Ik ben al een tijdje in de rij gaan staan aan de bar om te proberen een flinke fles spa rood te scoren. In plaats daarvan spot ik in de verte een kleine vrouw met flinke Halloween-verf op het gezicht. Ze lijkt ook van die enge lenzen in te hebben. Populair in Berlin heb ik alweer gemerkt de afgelopen nachten.
Nu we een paar uur onderweg zijn is het feest niet slechts het domein van mannen. Het blijft wel een avond waarin de mannen in zo'n ongeloofelijke meerderheid zijn, zo maakte ik het nooit eerder mee. Het went. Er heerst een grote mate van ontspanning. Heel veel mensen komen overduidelijk voor de muziek, en anderen vinden elkaar ongetwijfeld in de darkroom.
Jerome Sydenham
Terug naar de muziek. De hoofdact is begonnen in de vierkante catacomben, het epicentrum van de viezige avond met Jerome Sydenham. Deze man heeft een waanzinnige geschiedenis. Hij doet het met Nina om de sfeer nog wat op te pompen.
Eric is klaar met draaien in de grote zaal en kruipt bij Jerome in de booth. Zijn handen ten hemel, een gelukzalige blik. De bas dondert door de verhitte ruimte. Er zijn wat vrienden van Eric aan ons voorgesteld een uur geleden in een andere ruimte. Een van de aanwezigen blijkt Robert Owens, ja die. Hij woont al drie jaar in Berlin na eerder meer dan twintig jaar in London te hebben gebivakkeerd. Belangrijker is dat hij helemaal los gaat. Zijn dansmoves tonen totale fitheid. Hij zakt tot de vloer, maakte wilde ritmische bewegingen in alle richtingen.
Deze maandagnacht in Berlin heeft het allemaal. Later zijn er toch een paar vrouwen in de buurt van de dansvloer. Eentje in vol Halloween-ornaat trekt mijn aandacht. Helaas verspreek ik me in het Engels, daarmee val ik direct door de mand. Had ik maar mijn beste Duits in de strijd gegooid. Had ik maar telt niet vanavond. Het is alles of niets. Een prachtige laatste avond.
Stiekem doe ik in mijn eentje nog een dansje in de Japanse discokamer. Eerder kocht ik bij de geheime bar die weer hiernaast verstopt zit een shot Mezcal met ingebouwde Mexico sponsoring.
Mijn nuchtere hoofd dwaalt weg van de muziek, ik besef dat we morgen terugrijden naar Amsterdam. Nee ik zeg het niet goed, ik moet rijden. Dat betekent dat ik ervoor kies om een feest te verlaten waar werkelijk nul reden was om weg te gaan. Dat komt heus wel vaker voor, maar op maandag voelt het uniek. Berlin, Eric, Papadj, je bent de liefste. Een knuffel.
Follow Nachtsnuiver
Like Nachtsnuiver on facebook.
Listen to Nachtsnuiver using SoundCloud.
Swipin' around the Nachtsnuiver Instagram.
Is somebody still using Twitter?
Receive an update in the Nachtsnuiver WhatsAppgroup when new articles arrive.
Or just send an email!
Nachtsnuiver ADE 2017
Wednesday: The report on Wednesday is here
Thursday: Still in beta!
Friday: Click here!
Saturday: Coming up soon.
Sunday: Find Part I here. You just finished Part II.
Never miss a single Nachtsnuiver update (Dutch): Join the Nachtsnuiver WhatsApp group
Gastbijdrage ADE 2017 (Dutch)
Lees wat een Nachtsnuiver schreef over zijn ADE. Rush Hour, Rolling Rock Kitchen, De School, Tolhuistuin, hij was erbij.
Tambourine
Elke derde zondag van de maand overdag in Oost.
