31 December 2016

Op de Valreep, The Black Madonna

Misschien las je Deel II al & Deel III, misschien nog niet. Dat zijn de previews voor vandaag, 31 december, en morgen, 1 januari, voor als je nog een feestje zoekt!

Eerst even een terugblik op donderdag, dineren alweer in CR A'dam, dit keer onder leiding van Wereldreizigster, die ons zal verlaten voor Midden-Amerika. De quotes aan tafel waren niet van de lucht, zo vloog er een mossel door de lucht die landde bij de mossel van een van de tafeldames. En zij werd daarop aangesproken door De Dichter.

Ook waren er opvallend veel rookpauzes, zelfs tussen voor- en hoofdgerecht vonden de dames het nodig te gaan paffen. Dit kwam ze op het schitterende compliment 'Stelletje Rookdozen' te staan. Ondertussen genoten we van een maaltijd die na alle Kerstdrukte weinig indrukwekkend bleek voor de menigte, met als ultieme topper het toetje, overigens tot de laatste kruimel, maar wel bijna unaniem klagend, opgegeten.

Al dat gezeik, het zal de datum wel zijn, het nieuwe jaar kan niet snel genoeg beginnen. De laatste avond School diende zich al aan, zoals je vorige week kon lezen, werd uit het niets Black Madonna aangekondigd. Met beste man Midland ernaast, een man die van wanten weet.

Madonna zelf vertelde overdag dat Mr. Midland de eerste vijf uur at the helm zou staan, dus dan kun je al uitrekenen dat zij pas rond 04:00 gaat beginnen, wow. Etentje om 19:00.. Flink visje erin dus. Om de avond in de hand te houden geen biertjes weggetikt, dat maakte vertrek uit het café eenvoudig, in de mist naar het Westen. Aan de hoeveelheid fietsen te zien bij aankomst valt de schade mee, het is nog geen half twaalf, en de rij is net voorbij de lantaarnpaal. Zeg een mens of vijftig.

Speciaal voor Nico D. heb ik even opgelet, en van al die mensen voor mij mochten er twee huiswaarts keren, ze spraken Engels, oogden Frans, en belangrijker, een jaar of zeventien oud. Leuk voor zijn zoontje natuurlijk, dat wel. Wat Nico nooit zal meemaken omdat ie z'n grote woorden woorden zal laten blijven, is dat de lieve deurhosts van de oude LTS met mensen in gesprek gaan. Gewoon om te kijken of een ieder min of meer op één lijn zit. Het is de bedoeling dat je geen foto's maakt binnen, erg sfeerverstorend, video's hoef je ook niet mee aan te komen hier. En of je lief wil zijn voor elkaar, en een vermoeden hebt wat zich aan muziek afspeelt. Nou ja, die lieve deurhosts staan daar dus de hele avond in de vrieskou, dame met lila bontmunts, en een breed grijnzende man die wel goeie Bocca-koffie lust.

Er gebeurde nog iets moois, het zal half twaalf zijn geweest, Luc de programmeur stapt naar buiten, zonder jas, en heeft iemand naast zich die hij de weg lijkt te wijzen. Het blijkt niemand minder dan de hoogblonde Madonna zelf. Mensen krijgen het door, ze loopt langs de hele rij, en krijgt een soort yell over zich heen, doet even haar hand voor haar ogen en beent gauw door. Niemand bespringt haar, bijna eerbiedig.

Ze verdient de rust ook, er moet straks hard, keihard, gewerkt worden! In de rij werd achter mij trouwens veel plat Engels gesproken, en er werd zelfs Spice Girls gezongen 'Let your spirit be free' klonk het.

Mooi momentje bij binnenkomst, de kou verleidde me tot fietsen met motorhandschoenen, die worden even goed bevoeld door de fouilleer-dame, en een collega vraagt wie er van die combathandschoenen bij zich heeft, waarop ze voor mij antwoordde dat ie daar binnen lekker mee kan matten. Sfeertje zit er dus ook hier al voor twaalven in, op naar de kassa. Of nee. Wat ligt daar nou, een stickervel!

Berlin doet, een jaar na opening, toch echt haar intrede in Amsterdam. Geen foto's meer is vanaf nu echt, geen foto's meer. Behalve dan dat het personeel er nog zo onbekend mee is, dat ze vergeten selfie-camera's ook af te plakken! Komt vast nog wel, sponsored by Instagram.

Even snel een temperatuurmeting gedaan beneden, waar Midland al aan het knallen was alsof we al een tijdje bezig waren, er hing een rookgordijn zoals dat alleen in deze kelder lijkt te kunnen, niet verstikkend, wel spannend. Goedgekeurd om hartstikke warm te gaan worden, en ook nu niet te koud te zijn, op naar de garderobe & shorts! Het is even doorbijten, in de garderobe ben je dichtbij de ijskoude buitenlucht, dus hier in korte broek staan, dat schiet lekker op.

Bij de pisbakken ondertussen zijn mensen zich (net als ik de eerste keer) aan het vergapen aan de dikke vernislaag die daar is aangebracht en ook na een vol jaar gebruik, nog steeds glimt. Maar het belangrijke punt hier is dus dat het typisch een seizoen is dat iedereen wil feesten, en dus veel mensen voor het eerst komen, ook een jaar na opening, vandaar dat ik alleen maar waardeer dat ze aan de deur de tijd nemen voor kort overleg.

Hoe anders is het voor mij om de trap af te dalen. Een jaar lang van mooie feestjes, en daar gaan we, nog één keertje, in 2016. Nog voor de zomer was het al eerder raak met The Black Madonna, hoewel zij hier al liep nog vóór de opening, eind 2015. Met Luc, strolling around, stel ik me dan zo voor. Ze zag de potentie, en zal vanavond weer het dak doen trillen.

Op dit moment staat de boel al in vuur en vlam, hoewel het voor twaalven is, Midland lijkt zich daar helemaal niets van aan te trekken, en heeft het Diesel aggregaat allang aangeslingerd. Tussen de rookwolken die door de kelder worden geblazen is het makkelijk om even voor de boxen langs te kruipen en de DJ eens goed in de ogen te kijken. Het blijkt een harde werker, met strak wit shirt aan, die z'n klassiekers kent.

Vanavond gebeurt er iets bijzonders, meerdere mensen die ik tegenkom blijken geïnspireerd door het berichtje van vorige week. Dat is echt heel erg leuk, en maakt het laatste feestje van 2016 extra grandioos. Ook staan er weer wat oud schoolgenoten te knallen, een Berlijnse triangel met fishnet heeft het ook erg naar z'n zin.

Hoe later het wordt deze avond, hoe meer linksvoor kantelt naar iets waar ik niet direct op kan komen, er wordt keihard gedanst, de outfits zijn heerlijk, ik vergat nog bijna een garderobe-avontuur, een meisje met prachtige verf op het gezicht springt op de 'toonbank' aldaar, in wulpse poze kust ze een meisje achter de balie, streelt zichzelf van top tot teen en vertelt aan een ieder die dat maar horen wil dat er onder haar glimmende blauwe pak helemaal niets zit, een heerlijk idee.

Dit vrije gevoel dus, heerst vanavond, en het is pas als Madonna allang aan het draaien is, (ze lijkt rond half vier te zijn begonnen, zowaar een half uur eerder dan verwacht), als SlowMoBoy me uitlegt hoe het zit. De Hele Trouw Is Hier. Zegt hij. Hij heeft gelijk. Oude tijden herleven, in onze nieuwe kelder.

Ergens tijdens Midland's heerlijke set vergaat de energie me even, dagen van dineren en andere samenkomsten gaan je niet in de koude kleren zitten. Even een banana cake break - love it. Gelukkig is daar dan eerder dan verwacht Madonna, die er met zo'n tempo inknalt dat ik nog een paar uur door kan, de tijd vliegt, droomstaat wordt bereikt, we zweven onder bezielende leiding van de voorvechteres van zoveel moois. Ga zo door beuker!

Dankjewel Luc & de hele crew voor dit spectaculaire jaar.

Een paar nummers die deze nacht opluisterden & het houdt nooit op. En laat je ook nog even verleiden door deze clip, om een gevoel bij de Madonna-avond te krijgen. Zie je in 2017!x

Dit was 'm dan, 2017 kan beginnen. Deel II, je tips voor oudejaarsnacht, aka 31 december. Morgen, Deel III, je tips voor 1 januari!

Nachtsnuiver op facebook. Nachtsnuiver op soundcloud. Nachtsnuiver op instagram. Nachtsnuiver op twitter.

VOORAANKONDIGING Vanaf half januari, jaja 2017 begint goed, is het moment daar, Tambourine, een project geïnspireerd door zondagse feesten in wereldsteden, zal Amsterdam verwennen met een zoals ze dat zelf noemen Tea Dance. Zondagmiddag (eens per maand), denk tussen 3 en 6, zal er warme muziek klinken, in het Muiderpoort Theater. Hapjes zullen worden verzorgd door Met Hamer & Vork. Lekker dansen, ook voor mensen die op maandag op kantoor worden verwacht. Schrijf dus vast in je agenda, 15 januari! Welke muziek je daar kunt verwachten? Zo'n plaat bijvoorbeeld! Swing it!