Woensdag draaide DJ Harvey als Koning van de Nacht allnight in De Marktkantine. Ik schreef een stuk met beeld en geluid.

Maar echt verheugen, deed ik nauwelijks deze week. Niet echt op woensdag, ik vond de timing maar flauw. Nog minder op donderdag, kou en regen voorspeld.

Uiteindelijk valt alles toch op zijn plek, lijkt. Koningsdag!

Een laat ontbijt met Familia, die even Halouf (feestje van Patta e.a. in de nog vrij nieuwe Oosterbar) ging checken. Daar bleek het een Disaronno-kiddo-feest dus dat werd afgekeurd. Ik schreef nog driftig verder, op een dag dat niemand gaat lezen een beetje onnozel wellicht. Maar goed. Het was een avond om blij van te worden, dat deel ik graag!

Pas om 17:00 was ik goed en wel klaar met schrijven en sprong ik op de fiets. In het Oosterpark was ik vooral benieuwd naar het afgezette stukje met stenen midden op het grote pad. De stenen waren aan de kant geschoven. Nooit zal ik weten of iemand hier iets verkocht heeft. Er lagen wat plukjes mensen in het gras alsof het een warme dag was, wel te weinig om te overtuigen. Ik had een extra trui aan en mijn sjaal om, teleurstellend maar volgens verwachting.

De Sarphatistraat oogt rustiger dan normaal, bij het Amstelhotel rent een medewerker de straat op met oranje stropdas! De Magere Brug oversteken is een fluitje van een cent, er varen tot mijn verbazing veel bootjes met ouderwets lekkere herrie aan boord. Ik vervolg mijn tocht tegen de richting in over de Keizersgracht en bij 718 is een groot straatfeest gaande. Er lijkt ruimte zat om er met de fiets aan de hand doorheen te komen maar ik word gestopt door een vriendelijke jongen die uitlegt dat ik best mag passeren maar wel even wat aan mijn uitstraling moet doen.

Voor ik iets kan zeggen trekt hij een groot krijt uit zijn zak en wordt er wild op mijn wangen en voorhoofd gekalkt. De toon is gezet. Ik mag door! Het stinkt en voelde nogal lomp, dus ik stuur even een selfie aan vrienden ter controle. Het was kennelijk een driekleurs krijt want in een paar wilde maar vloeiende bewegingen heb ik onze nationale driekleur op alle delen van mijn gezicht.

Ik fiets door en kom een flinke mensenmassa tegen op de Vijzel, maar het is autovrij dus er blijft ruimte zat over. De Leidsestraat is nog de drukste kruising van de dag, maar die kan ik geblinddoekt nog zonder brokken maken. Daar is 480! Groot feest voor de deur, prachtige bloemenkettingen hangen van het huis naar het water.

Een paar flinke partytenten zijn uit de grond gestampt om de dj's droog te houden. Om zeven uur draait de man waarvoor ik gekomen ben pas, ik heb nog even marge. Met ouders vlakbij die ook op straat te vinden blijken te zijn, duiken we even de relatieve rust van Walem in. Daar was het goed toeven, de crew is goed gemutst en er staat feestmuziek aan. Familia loopt later ook nog binnen met een bevriend partystel. De buren bestellen een snack platter, wij laten ons inspireren.

Voor je het weet is het zeven uur, tijd voor Irmin aan de overkant!

We ontsnappen uit het café en staan zó tussen de feestende mensen bij 480. Met classics weet Ippymusic de menigte al gauw op zijn hand te krijgen.

Maar hij krijgt de mensen nog wel een stapje losser naarmate de set vordert.

Dat eerste uur blijkt allemaal peanuts, vergeleken bij wat komen gaat. Het is tijd voor het zware geschut. Laurent Garnier doet het altijd! Shakycam! Explosie!

De tent gaat nog net niet letterlijk en figuurlijk aan gort, door het dak gaan de mensen volledig. Wat is het toch een fijne dag met blije mensen, geen behoefte aan groot of duur festival! Ondertussen heeft iemand zijn (of haar) Range geparkeerd zo ongeveer in de rave. Waaghals!

Mijn sjaal heb ik allang in de grote zak van Familia gestopt. Tussen de dansende mensen is het goed toeven. Af en toe komt een partyboot voorbij, maar dat is niets vergeleken met de Prinsengracht natuurlijk.

Er schijnt coke uit Bolivia te zijn. Als je dan toch een keer moet proeven! Het is dat Harvey zo'n succes was vannacht, anders hadden we nu nog even kunnen blazen in een Claire (met KAMMA & Masalo!) of School (met Philou!).

Een vriendin stuurt een berichtje of ze na werk nog mag aanschuiven, hier wel hoor! Terwijl de stad afdruipt van de georganiseerde feestjes die om acht moeten stoppen buiten, wordt hier doorgedraaid door Roswitha dat het een lieve lust is.

Het zal half tien zijn geweest, daar is De Kalmerende. Zij kan elk conflict tot bedaren brengen. Ze is er pas net of we zien een man en vrouw met Handhaving op de mouw. Dat is altijd slecht nieuws als je staat te dansen op straat in het donker. Met straatverlichting aan inmiddels. Moderne LEDs geven ons bijna een clubgevoel.

Voor de heer en dame zich hebben kunnen voegen bij de booth moeten ze nog wel wurmen. Ik grap dat je zou moeten dansen zo hard dat ze er niet bij komen, ijdele hoop. Het volume gaat drastisch omlaag en daar floepen ze de menigte weer uit. Op de scooters, tuffen ze weg in het donker over de Leidsegracht.

Ze zijn nauwelijks uit zicht verdwenen of het volume staat weer net als vijf minuten geleden. We raven lekker verder. Het is rond kwart over tien als de stekker eruit lijkt te worden getrokken, net van de schrik bekomen van het eerder dalende volume. Ik zie een man iemand opzij duwen en hij beent met woeste passen weg richting Leidsegracht.

Ik kijk hem na, hij slaat de deur schuin aan de overkant achter zich dicht. Achter de gordijnen zijn alle lichten nog aan. De woeste buurman. Er moet altijd iemand het feest verpesten. Groot gelijk natuurlijk, na tienen door de week. Je woont in het centrum, denk ik toch. Vijf minuten later is zijn licht uit. Lekker naar bed, eindelijk.

Het volume keert niet terug. De rave is over. Irmin bedankt!

Vorig jaar schreef ik over het Apenbal 3.0, dit was een waardig openluchtvervolg.

Gelukkig, ook zonder muziek tiert de liefde welig op de gracht.

Mensen gaan ook helemaal niet naar huis. Hier zal nog lang worden nagekletst. Kijk die prachtige bloemenslingers nou!

Op weg naar huis kom ik nog wat dansende en sjanzende prachtigerds tegen aan de Amstel. De sleazy tracks zijn tot aan de overkant van de Magere Brug te horen, hier geen boze (over)buurman. Ze hebben geluk, en iets beschaafder volume.

Ik zie jullie graag volgend jaar!

Maar om je toch nog even een tip te geven. Lees je dit nog op vrijdag? Dan ben je een snelle klikker, en kun je nog op de fiets springen voor Italo Disco! Je kunt ook op tijd naar bed want OT301 sluit al om drie natuurlijk.

Logischer is het als je dit op zaterdag leest.

Een avondvullend programma, mijn megatip is Het Muziekgebouw. Gaussian Curve presenteert in de grote zaal het langverwachte vervolg op Clouds.

Met prachtig voor- en naprogramma is dit een avond waarvan je kunt voelen dat het een hele mooie (met uitzicht!) zal worden. Tornado Wallace is net verklapt als toetje om 23:45 op het Foyerdeck. Laten we hopen dat ie per ongeluk de hele nacht doordraait. Mis het niet!

Playlists van de magistrale Harvey-avond. Koningsnacht.
Tussen elf en twaalf:

KZA - Open Up (Slow Version) volle 8 minuten glorie:

Ruim kwartier korte fragmenten gevangen tussen 23:45 en 3:30:

Nachtsnuiver kun je volgen op facebook.
Nachtsnuiver tipt lekkere platen op SoundCloud.
Snel op Insta naar de foto's.
Liever een tweet, tweet, tweet!
Of.. lekker intiem een berichtje op WhatsApp ontvangen bij een nieuw stuk.
Ouderwets een mailtje sturen mag ook.

Een tip vooruit.

Tot volgende maand, 21 mei mogen we weer! Deze prachtige flyer hebben ze gemaakt: