26 November 2016

Friends Forever

Live geschreven vanuit de Radion in Sloten, midden op de zaterdag. Michie on the decks. Slowmotionclub draait deze hele dag. Ze zijn pas net begonnen.

De tweede set begint, het is pikdonker en de bas is diep. Kom hierheen, de dag is nog jong!

Terug naar gisteren, hoe ben ik hier beland.. Alles begon met de ultieme verwennerij op vrijdag, ik heb het idiote geluk om te wonen in de keuken van Met Hamer & Vork. Er werd veel voorbereid voor een borrel in Utrecht, ik mocht voorproeven, wat beter op het einde van een vrijdagmiddag! Dips, met paprika uit de oven, erwt feta munt, humus, m'n eigen guacamole als bonus. Maar ook een gazpacho, een pastasalade, het kon niet op. Later kookte een huisgenoot teveel pasta dus zo zat ik opeens aan de zalm/avocado. Er werd ook nog een pompoensoep bereid, zo had ik opeens een 5-gangen maaltijd aan de bar thuis.

En dan moest de dag, of avond, eigenlijk nog beginnen. Chiel presenteerde zijn eerste indoor mini festival, aan het Krugerplein. De oplettende lezer die deze stukjes op facebook leest heeft misschien zijn speciale oferta voorbij zien komen, speciaal voor Nachtsnuivers, 2 Jack 'n Coke voor 5. Haytze had al voor me ingeschonken, en er werd al flink gedanst. Niet lang duurde het voor onze 2 meter lange motormuis zich ook bij het gezelschap aansloot. De beer was los. Cocktails, biertjes, zie ginds komt de stoomboot.

Het dansende koppel had verplichtingen in een brouwerij, iets met biercocktails, de mannen hadden nog niet gegeten en de wagyu burger was matig vegetarisch. Zo togen we naar het pas geopende Spirit naast de IJ brouwerij en de molen. Hier kun je vrij opscheppen van de meest hemelse vegetarische gerechten. Oja, en ze hebben Zatte van de tap. In het goede gezelschap van "Meneer Lieve Lieve mensen van good old Trouw", werd de tap leeggedronken, tot het vat moest worden verwisseld. Sluitingstijd (23:00) kwam rap dichterbij en er werd overlegd met de biercocktaildrinkers aan de Wallen; wat nu.

De mooiste barman van Crea had dienst samen met neusring, en die vereerden wij graag met een bezoekje. Bakken met vrienden en vriendinnen bleken reeds aanwezig, en het eerder al dansende koppel sloot zich weer bij ons aan, maar nu met aanhang. Heavens wat een explosie van Good Times. Oude tijden herleefden, en dat ook nog met iedereen aan het bier. Het gezelschap snakte naar meer, de joints kwamen tevoorschijn.

Nadeel van een café als Crea, de beschaafde sluitingstijd. Tegelijkertijd weer een groot voordeel, want er moest gedanst worden, en hoewel we dat wel deden, leent de club zich daar stukken beter voor. Las je gisteren mee, dan weet je nog wat ik van plan was. Claire uitproberen, 'de nieuwe 80'.

De fietstocht erheen compleet met lange mannen knarsetandend achterop, verloren aanhangsels van mensen die de dansvloer niet meer nodig hadden vanavond, alles kwam voorbij. Maar in no-time stonden we op het Rembrandtplein, en de rij was bijna onbestaand, het moet een uur of half 2 geweest zijn. Het meisje aan de deur keek me even indringend aan 'Hoe gaat het'? Heel goed! Antwoordde ik neutraal maar toch enthousiast. Je bent met 4? Ik wist dat dat aantal niet klopte maar zei aarzelend ja, het moet nou niet te gecompliceerd worden. Gelukkig mocht het koppel een minuut of twee later ook achter ons aan.

De beruchte muur met kluisjes, had er reeds over gelezen elders. Ik ben er geen fan van, dat weten jullie. Eenvoudig de jassen van 2 mensen erin proppen, gelukkig goed te doen. Maar die verdwijnende munten en de onpersoonlijkheid, het zint me matig. Ach, het was feest. Met goeie vrienden dansen, in een 'nieuwe' club, geweldig!

Een fontein, een kleine afslag, waar vroeger de wc's verstopt zaten in de gang, kun je nu döner halen. Tja. Is dat vooruitgang? Bijna vergeten te melden dat het oude systeem van even met een stempel naar de FEBO (of naar huis, we woonden om de hoek) er in het geheel niet meer bij is. Na betalen van entree (12,50) krijg je een pasje, die duw je in een machine, en dan mag je doorlopen, buiten is buiten. Bij het weglopen uren later bekroop me een gevoel van een gevangenis.

Dus die fontein voorbij, zware deuren openen naar links met moeilijke doenende ornamenten, nog een setje deuren, daar is de dansvloer! Donker! Na het lezen van de verhalen over een bizar lichtplan hier hield ik m'n hart vast, totaal onnodig. Niet School-donker, maar zeker voldoende club-donker. De muziek lag al goed op stoom, als mijn ogen me niet bedrogen hadden we 808 Africaine aan decks, die de boel goed in beweging hielden.

Er werd meteen bier gehaald, te snel en teveel, volstrekt niet nodig, zoals dat gaat. Ik had het gemist. Tijd was een rekbaar begrip, ik bleef Gerd maar zien komen, en weer gaan. Zette hij af en toe al een plaat op? Niet te controleren in de huidige staat. Een zoektocht naar de wc bracht me in een weggestopte rookruimte, in feite achterin boven deze dansvloer. De bar, de dj, de entree, de loop is net even anders, maar nog steeds hadden we niet iets wat leek op een ontspannen dansplekje, zoveel doorloop. Gelukkig gedroegen mensen zich, maar het was soms wel een wild verplaatsende bende.

Ik denk dat het 3 uur was, toen opeens de tweede zaal achterin (een eerder gesloten deur) toch openging, wat een tijdstip. Er kwam meer loop op gang, ik ging polshoogte nemen, er werd een prachtige plaat gedraaid die ik vorige week nog hoorde in de Dolly. Maar de grote zaal was ruiger en daar stond iedereen, ook al begonnen we mensen kwijt te raken, koppel was niet meer een geheel.

Tijd begint te zwalken, ik spotte wat Spa flesjes in de balustrade bij aankomst, nu een uur later staan ze daar nog, vol en onaangeroerd. Een voor een drink ik ze op, zelfs nog met bubbels. De lange motormuis kijkt ernaar en denkt er iets van. Ons gezelschap raakt de weg kwijt, mensen verdwijnen, kluisjes worden leeggehaald, met het hele weekend nog op komst spring ik ook maar op de fiets als de laatste meisjes het voor gezien houden, de mannen waren allemaal al verloren en sturen verhalen van de leipe terugtocht richting huis. Car2go's en agenten die bijna op het verkeerde moment stoppen, je kent het wel.

Een zotte maar heerlijke nacht, ook bij het verlaten van Claire beweeg ik nog wild bij het oversteken van Gerd's dansvloer, dat gaat nog wel een paar uurtjes heel lekker door hier denk ik!

Maar de zon is allang weer op, we leven vroeg op de zaterdagmiddag, het is tijd voor de Slowmotionclub in RADION! Michie en kornuiten vechten daar tegen de slapeloosheid en de hoge BPM's, een succesvol gevecht. Het was even doorzetten om na een grandioos ontbijt op de fiets te springen en de stad van Oost naar West te doorkruisen, maar dan heb je ook wat. Groepjes overgebleven, of net verse, dansers, je weet het niet. Bierluchten van lange succesvolle nachten, de tent voelt als een totaal krakershol zo op de zaterdagmiddag, met commercie heeft dit niets te maken.

De slome BPM tracks worden door de kanonnen van de bovenkamer op je afgevuurd, dat is om 15:00 geen lichte kost. Michie wordt na deze heerlijke track afgelost door een duo dat je gisteren al kon beluisteren op Red Light Radio, een prachtig stel begenadigde selectors.

Een machtig weekend tekent zich af. De lucht is het ermee eens, ik maak een fietstocht bij de ondergaande zon en dat levert een aantal spectaculaire plaatjes op. Hele andere plaatjes hoor je vanavond in Canvas. Pas om 2:30 straks is het tijd voor de hoofdmaaltijd, namelijk Lövestad. Sjors en Jørgen, deze jongens zullen een nieuwe set voor ons spelen waar de vonken vanaf zullen vliegen. Doe met ons mee, ik trek het halve huis vast mee naar de Zevende van het Volkshotel. Tot gauw!x