Wat een weekend. Vierentwintiguur Tambourine dankzij De Lerares en De Wetenschapper. Op het lieflijke landje Terragon werd gisteren het grootste Liefdesfeest gevierd waar ik ooit bij mocht zijn.

De dienst naast de zonnige weide, met twee first class getuigen, zoveel liefdevolle woorden, zulke blije gezichten, nu, precies vierentwintig uur nadat het gisteren allemaal begon, voelt het al als een droom.

Er zijn zoveel mooie speeches gegeven, vroeg op de middag, de liefdesverklaringen, later de vrienden, er volgde veel lekkers, en in de avond dat almachtige Tolhuis. Waar Tambourine-sferen zorgden voor een dansvloer waar iedereen zich vrij voelde.

Heel dankbaar dat ik erbij heb mogen zijn.

Wie wil zo, op deze troon, nou niet trouwen?

Het is inmiddels zondagavond, na een paar uur in het park tijd voor de tikmachine. Met Tambourine, Met Hamer en Vork en fans hebben we een grootse Surinaamse maaltijd in het gras gegeten. Tijd om de klok terug te spoelen.

Liefdesfeest

Familia, mijn zus, jullie beter bekend als Met Hamer en Vork werd door De Lerares ingeschakeld voor de maaltijd, het buffet, op haar Liefdesfeest. Gisteren, zaterdag 17 juni 2017, bij Terragon in Osdorp. Met het weer van dit weekend, was de keuze voor deze locatie eenvoudigweg perfect te noemen. Ik maakte ontdekkingstocht met De Nachotester over het terrein, van de trampoline die me deed denken aan Billie & Seb tot de tipi die me meenam naar Ruigoord.

Ruigoord, daar waar ik een paar jaar geleden een bruiloft meemaakte die nog steeds in de boeken staat als the one to beat. Ook al is er geen competitie.

Tussen de bomen verscholen schieten de paadjes alle kanten op, en ze gaan precies ver genoeg dat je geen idee hebt waar je uitkomt. De weilanden strekken zich uit om het bos heen. Het was daar, aan de rand van het terrein, dat we mochten plaatsnemen voor de ceremonie.

Nadat iedereen zat werd ze toch wel heel klassiek aan de hand van haar vader naar ons toe geleid door deze poort. Het mag dan wel een Liefdesfeest heten, de uitvoering had veel weg van een huwelijk! Speeches werden gegeven door de heren die erbij waren tijdens die eerste avond in De Nieuwe Anita, eind oktober 2012.

Tussen de vliegtuigen door hoorden we grappige details van de avond die deze tortelduifjes samen had gebracht. Een paar keer vandaag kreeg ik de vraag hoe ik De Lerares dan toch had leren kennen. Voor die geschiedenis moet je nog maar eens aan mijn arm trekken. Mooie tijden aan de Bloemenmarkt.

De bruid en bruidegom hielden het niet droog en zetten mijn tranenmakers ook hevig onder druk, de liefde voor elkaar konden ze in woord en fysiek knap overbrengen en was aandoenlijk maar ook imponerend. Ze hebben elkaar gevonden en zullen niet meer loslaten.

Mama van de bruidegom zong voor ons met haar deel van de familie, daarna was er De Taart. Die werd voorafgegaan door een verhaal, en aangesneden met groot zwaard door het gelukkige koppel. In de schaduw tussen de hoge bomen was het goed toeven en vond ik een onverwachte gesprekspartner. Een collega van De Lerares had in een vrij recent verleden gewerkt op dezelfde school als ik. Sappige verhalen konden we uitwisselen. Een leuk en onverwacht weerzien in dit magische bos.

Familia had zich uitgesloofd, al dagen in onze keuken aan de slag. Het was tijd voor Het Buffet!

Het moment is eindelijk daar dat mochten we gaan opscheppen. Een visje met mango, spectaculaire bonenpasta, overheerlijke aspergesalade, drie soorten quiche, ontelbare kazen, vruchten, het kon niet op. Ook als je dacht 'er hebben al vijftig mensen opgeschept wat is er nu nog te halen', kwam er weer verse aanvoer uit de geheime voorraad, aan alles was gedacht.
Met Hamer en Vork voor feesten en partijen tot 75 mensen met vlag en wimpel geslaagd.

Liefdesfeest Tolhuis

Tijdens het eten bij Terragon werden we ook nog verwend door een vrolijke band die anders dan bij andere feesten nu eens niet te lang werd ingeschakeld, een paar vrolijke nummers tussen de bomen was genoeg. Goed aangevoeld! De klok is onverbiddelijk, het avondgedeelte vandaag zou zich afspelen in het Tolhuis in Noord. De grote verhuizing kon beginnen. Als sidekick-medewerker catering mocht ik als chauffeur mee terug naar Oost, om daarna met de fiets wat later dan de meute in Noord aan te komen.

Niet eerder was ik hier te gast, de kinderen bleken vrolijk in de weide te kunnen spelen. De bar was geopend en de muziek stond aan. De dj, dé man van Tambourine, zou straks pas beginnen. Nu werd er buiten nog druk geproost. Er bleken nog ouders te ontbreken, toen die eenmaal waren gearriveerd werden we naar binnen geroepen.

De Wetenschapper heette ons nogmaals welkom, en zette het dankzij Pulp Fiction zo bekende nummer op om met De Lerares keihard te gaan dansen en sjansen. Dat werkte aanstekelijk, de propvolle zaal veranderde al gauw in één grote hete danskeet.

Na een paar nummers was het genoeg, dat was jammer, zo overheerste het gevoel van een 'einde' aan het gezamenlijk dansen, terwijl de eerste mensen met een nieuw biertje van de tap weer naar buiten liepen zette de Tambourine-dj net een lekkere houseplaat aan.

Na zeker een uur laveren tussen de rustige zaal en het drukke terras besloot ik me te richten op de dansvloer, dat is toch waar ik me thuisvoel. Ook al waren er nu misschien tien mensen op de vloer en zestig buiten, ook met tien kun je dansen!

Het duurde nog wel even maar er kwam een moment dat het wellicht frisser werd buiten en zodoende vulde de dansvoer zich wonderwel. Er werd heerlijk gedanst, Fela Kuti kreeg alle mensen wild in beweging.

Met deze persoonlijke Tambourine-favoriet grijpt de dj mij met ogen dicht bij de keel, en heupen. Opeens sta ik tegenover De Vrouw Met de Rode Jurk. Dromen!

Als later dit nummer klinkt is ze helaas al naar huis, maar wij zijn er nog! Met De Masseuse, De Nachotester en de net binnengewandelde Journalist gaan wij nog helemaal nergens heen! Luister die baslijn dan bij minuut twee. De vloer trilde onder onze moves.

De vloer trilde pas echt toen De Wetenschapper zelf nog wat laatste nummertjes opzette. The Prodigy gaf me het gevoel dat die mooie houten vloer het wel eens zou kunnen begeven. Hij raakte duidelijk een snaar bij zijn zo zorgvuldig samengestelde en heftig op en neer springende publiek!

Niet lang daarna toonde de barman zich onverbiddelijk en wees op de klok. Het duurde niet lang of iedereen stond buiten. Iedereen behalve De Masseuse, De Lerares en De Wetenschapper. Wij genoten buiten van deze nu al onvergetelijke midsummernight. De Nacht van Het Liefdesfeest. Dankjulliewel schatjes.

Hoewel ik het nog heb gevraagd, we stonden gezamenlijk op de pont, ging het gelukkige koppel niet met ons mee op zoek naar de afterparty. Ik had wat gelezen over een feestje zonder einde aan het Rokin. Dit was zo dichtbij dat het me de ultieme plek leek voor nóg een drankje en een dansje.

De afterparty

Eenmaal binnen bleek het toch een wel erg serieuze, ik bedoel foute, bar. Maar de dj's wisten precies waar ze mee bezig waren en zo vonden we onze weg naar de nieuwe dansvloer probleemloos.

Met deze schaamteloze italobom als voorbeeld begrijp je wel dat ik niet weg te slaan was van de heetste plekjes op de dansvloer. Een gek mengsel van jonge Amsterdammers en toeristen uit alle windstreken danste om ons heen. Ook de programmeur van Studio/K kon ik nog een schouderklopje geven.

Maar wie is toch die dj met de zwarte pet en het Nike t-shirt! Een blik op facebook wijst de weg, het is Chaiba. Een nieuwe man voor op de radar.

De mannen om hem heen drukken soms net even de verkeerde knop in, vooral De Nachotester is ondanks het tijdstip alert, en heeft liever dat onze nieuwe favoriet de knoppen zonder begeleiding bedient. De Journalist loopt rond met een zonnebloem van ons eerdere feest en dat levert nog bijna een date op zo lijkt het, accessoires zijn key!

Als ook nog de Antal-kraker van Carmen klinkt, dan weet je dat we een hele mooie avond aan het beleven zijn.

Wat zie ik daar, er gaat een Absolut-fles rond zonder dop. Schaamteloze dronkenschap lijkt het doel van sommige omstanders. Maar de dansvloer raakt langzaam in de war, en het evenwicht tussen mannen en vrouwen totaal verstoord, we helpen zelf ook niet natuurlijk met alleen De Masseuse in ons midden. Maar laten we wel wezen, zij telt minimaal voor twee zeker met deze tropische lange jurk aan vanavond.

Is het binnen of buiten dat iemand de geniale ingeving oppert om te gaan zwemmen? We springen op de fiets richting het Wertheim-park. Gesloten. We zoeken verder, onderweg raken we De Journalist kwijt. Tegenover Het Scheepvaartmuseum vinden we een mooie steiger.

Daar gaan we.

Het water mag dan fris zijn, het is een bevrijding om erin te springen samen, zonder kleren.

De Masseuse woont dichtbij, en neemt ons mee naar huis. Met kleren aan wordt aan ons poëzie voorgedragen, we drinken een kopje gemberthee. Als felle zonnestralen naar binnen beginnen te schijnen is dat het teken om de ogen toch echt te sluiten.

De zondag na het feest

Banana-havermuffins krijgen we voorgeschoteld als ontbijt, terwijl we nagenieten van de foto's en filmpjes geschoten tijdens het Liefdesfeest. In mijn hoofd denk ik aan het programma van deze zondag, meer Tambourine! Een soort weekender.

Daarom blijf ik niet lang hangen, ook De Nachotester gaat er vandoor. Thuis is Familia al druk met de voorbereidingen voor een nieuwe tafel met lekkernijen. Ik begin aan dit stuk maar het wil nog niet vlotten en de dansvloer wacht niet.

Het is iets na drie als ik aankom bij de Jungle. De dj, zijn vriendin, De Danseres, Familia zijn al daar, net een handvol. Tropische zondag buiten, hoe kunnen we van mensen verwachten dat ze binnen komen schuilen?

Tambourine #6

Tegen alle verwachtingen in dansen we een uur later met een vrolijke groep die niet te stoppen is. Er blijkt zelfs een Chileense in het gezelschap die ik direct wijs op het feit dat haar landgenote Pascuala Ilabaca komende zondag in het Oosterpark op het podium staat!

Ik kwam niet bepaald binnen met een zak energie, maar weloverwogen had ik thuis mijn slippers aangetrokken, en daar stond ik, op die mooie houten dansvloer. Zoals Tambourine claimt, voelt het vandaag: een therapiesessie, dansend. Hard nodig, en wat een fijne uitvoering.

Vocalen en beats, begeleiding op deze hete dag die anders zomaar in een liefdesdip had kunnen veranderen. Niets daarvan.

Wat een seizoen is het geweest. Tambourine #1 in januari, ik hoopte op een paar lekkere dansjes, totaal boven verwachting genoot ik urenlang en dan die heerlijke taarten die Familia had gemaakt! Een tweede editie met nog meer taart, en die derde editie in maart waar misschien wel honderd mensen op afkwamen, packed voelde het!

Vier en vijf waren lastiger, april en mei, veel andere evenementen, festivals, lekker weer, het zat niet mee. De voorspellingen voor vandaag tonen al de hele week, zon zon en nog eens zon, en ja hoor, daar is de zon. De verrassing is dat iedereen die komt, niet te stoppen is. We dansen.

Als afsluiter van een mooi seizoen zitten we met crew en fans in het Oosterpark, een heerlijke Surinaamse maaltijd op schoot.

Zien we je vrijdag bij Home of Art? Familia organiseert haar eerste opening. De Indonesische Ipong Purnama Sidhi staat vol in de schijnwerpers en er zal een dj zijn, Indonesische hapjes, dans en meer!

Wat een weekend. Wat een liefdevolle rit. Wat een mooie plekken. Tot de volgende dat werkt hier niet, de volgende bruiloft is nog volstrekt ongewis. Maar Tambourine gaat in september gewoon door, tot dan!

Stukken van de afgelopen tijd:

Lente Kabinet herbeleven doe je hier.
Esa in Studio/K met KAMMA & Masalo was te gek begin juni.

Like Nachtsnuiver op facebook.
Luister door Nachtsnuiver getipte platen op SoundCloud.
Swipen maar die Insta-foto's.
Tweet je nog?
Altijd op de hoogte met een berichtje in de Nachtsnuiver-WhatsAppgroep bij een nieuw stuk.
Iets spannends te melden? Stuur een mail!

Nog twee dikke tips deze maand:

Vrijdag 23 juni mede georganiseerd door Met Hamer en Vork.

Zondag 25 juni Roots Festival, GRATIS, in het Oosterpark. Een Chileense vriendin, Pascuala Ilabaca, en haar Fauna voor het eerst op het podium in Nederland! KOM! Haar nieuwste nummer staat sinds gisteren op Spotify.

Video met Spaanse les.