Wat een nacht. Om te snuiven.

Balans in de dag, in de avond, in je huiskamer, op je dansvloer. Niets ervan. Totale disbalans, zoveel positiviteit! Ontelbaar veel blije gezichten, zwaaiende armen, laat ons terugkeren naar de nacht.

Het was nog geen half twaalf, losgerukt van vrienden die de latino-vibe in Oost opzochten, langs het Hoofdkwartier van Rush Hour in de Spuistraat fietste ik richting de Tempel. De Tempel van Luc.

Om daar de rij aan treffen zoals hierboven op het plaatje. Die was zelden zo eenduidig, als in, alleen bestaand aan de kant van mensen zonder kaartje. Dankzij Huisgenootje mocht ik naar de rechterrij, waar slechts een groepje van 5 voor m'n neus posteerde, het duurde dan ook heel kort voor ik oog in oog kwam te staan met één van de hostesses van de avond.

Niet één, nee twee, strenge doch extreem-rechtvaardige dames aan de deur, ze zijn hier goed voorbereid vanavond. Het gerucht ging dat de lange rij links vlot doorliep, mensen vooraan meldden slechts 20 minuten wachttijd, niets als je beseft wat komen gaat!

Kwam al bekenden tegen nog voor m'n fiets goed en wel tegen een boom stond (wat een gekheid, natuurlijk was er geen boom meer beschikbaar, het feest was al een uur bezig!) "Wij gaan even drugs nemen", klinkt het, en ze gaan een ommetje maken, oja zo'n avond!

De entree verliep dus soepeler dan mogelijk, nog vóór middernacht naar binnen. De goedgevulde rugzak werd flink doorgenomen door de dame frisker. Ticket scannen verliep moeizaam, maar uiteindelijk mag ik naar binnen. De garderobe vol van verwachting.

Dit keer ben ik tot de tanden toe bewapend, een vers shirt, en m'n groene shorts. Omkleden maar! Midden tussen de mensen even van broek wisselen blijft een feest. En het was al feest. In het rood-groen-zwart ren ik bijna naar binnen. Meestal is het om deze tijd (of zelfs later), zeker op vrijdag, nog hartstikke kalm. Nu kom ik op de wc al een volledige mannenmeeting tegen dat je je afvraagt of je niet wat te laat bent!

Familia plus vriendinnen, ik kwam er vanmiddag pas achter dat ze zouden gaan, kom ik precies hier tegen en we dalen met de rechtertrap af naar de bar. Er worden tequila shots genomen, een aantrekkelijk aanbod, maar het weekend is nog jong, het diner heb ik met één flesje Grolsch goed overleefd, nu even volhouden. Ze blijken nog goedkoop ook, kaneel erbij, de hele riedel. Het feest is begonnen!

Zonder omwegen zwieren we naar binnen, de dansvloer op! Eerst maar eens linksvoor kruipen, om te spieken wat de indeling gaat zijn, is het een back2back feestje, of kijken we eerst een paar uur naar de één? De heren zijn gelukkig samen al flink aan de knoppen aan het trekken, vrolijke platen sieren de ultra donkere kelder.

Om een idee te krijgen van in elk geval wat we muzikaal meemaken op dit moment, is het een heel goed idee de urenlange Welcome To Our World-set vast aan te zetten die eerder dit jaar online verscheen.

Vanavond ben ik zoals bijna altijd in School naakt, oftwel geen portemonnee, geen telefoon, lege zakken, volledige vrijheid. Gelukkig betekent dit ook geen Shazam, want de verleiding is anders gewoon te groot. Maar ultiem dansen in samenwerking met telefoons, het is helemaal niks. De schermen die ik om me heen zie, het zijn er dan niet heel veel, maar ze doen toch af aan de sfeer, en fungeren als onbedoelde schijnwerpers in het heerlijke donker.

We worden zoals dat gaat wat naar achteren geduwd zonder dat iemand hier actief mee bezig is. Linksvoor is allang niet linksvoor meer. Ik ga alleen op avontuur, en heb al gauw de linkerreling weer gevonden als mini-succesverhaal. Het grootste deel van de avond ben ik hier te vinden. Het zal tegen enen lopen, als ik Huisgenootje aantref, ik was even op onderzoek aan de rechterflank, keerde terug, en daar is ze, zelfs in het donker is de lichaamstaal zo herkenbaar!

Ze heeft weer flink lopen klikken, dus onverwacht zijn er extra veel vrienden mee, haar Scooterboy heeft z'n ontmaagding vanavond, ik heb er al zoveel mogen meemaken dit jaar, volgens mij was het bijna iedere keer grandioos.

Niet lang nadat ze binnen zijn, en Scooterboy vraagt of het altijd zo donker is, blijkt de lichtman een nieuwe mood aan het zetten te zijn, meer flitsen, en ook de LED-balken worden flink ingezet. Het is alweer een heel stuk minder donker dan toen we begonnen, kleurrijker ook, en dat past bij de muziek, die de temperatuur al flink doet oplopen, zó blij zonder lange broek!

Het zal een uur of twee zijn geweest, als voor het eerst de schijnwerpers boven de heren DJ's aanzwellen, tot een witte massa, die het publiek heel even in lichterlaaie zet, even kijken wie nou eigenlijk die buurman of buurvrouw is, maar er is niet veel kijken bij, want de plaat die ze draaien maakt mensen he-le-maal gek.

Hoogste tijd om de heren eens even op de neus te kijken, ik kruip voorbij de muur van Funktion One-speakers richting de booth, Hunee zoekt een mooie plaat. Hij heeft een groot geribbeld groengeel blik (sap?) staan, voor mij onherkenbaar, iets Duits? En wat zie ik daar, een prachtig bakje naast de CDJ met daarin wat lijkt op een Madeleine, hopelijk van de beste Franse bakker van de stad, ik heb het natuurlijk over Le Fournil.

Ik gaap, en binnen minuten, gaapt Hunee ook! Gelukkig heeft hij z'n snack al klaarstaan, en zijn ze in feite nog aan het warmdraaien. Ben ook even achter de booth gaan kijken, want ik was na het lezen van het stuk in NRC natuurlijk wel benieuwd, ligt het kleedje er, heeft ie (in de winter) z'n sandalen aan? Niets ervan, hij draait natuurlijk ook niet in z'n eentje vanavond. Leuke is dat dat hem weer ontzettend veel ruimte geeft te dansen, zo aanstekelijk om naar te kijken, ik zie hem alleen niet veel vanavond, hij heeft z'n lengte niet mee, vergeleken bij de gemiddelde lengte van het publiek.

Nog niet eens halverwege de avond, gaat het roer opeens om, zo lijkt, dreunende techno tracks door de zaal. Die worden door de meute zeker goed ontvangen, maar familia kijkt me aan, wat is hier gaande, waar gaan ze heen? Ik zeg dat waar we bij deze heren in elk geval niet om heen kunnen, is dat álles kan. Dat betekent dat nu urenlang knallen, ook tot de mogelijkheden behoort. Maar net was er nog zoveel warme disco, wat gebeurt hier nou!

Het duurt slechts een paar tracks, en we keren terug in de warme wereld. De temperatuur is al een tijdje enorm aan het stijgen, niet helemaal gelijk verdeeld over de kelder. Er stapt een meisje op m'n linkervoet, maar ze schuifelt achter me langs, en haar hand glijdt van m'n linkerschouder zacht over m'n rug naar m'n rechterschouder, en weg is ze, terwijl ik zoiets heb van, ga nog maar even op m'n andere voet staan!

Er is nog veel meer warmte zo midden in de nacht, de kleine danseres naast me zegt opeens 'Jij hebt zulke mooie moves', ik wil bedanken, ze vraagt met Vlaams accent of ik Nederlands spreek, ik knik, en ze herhaalt 'Je hebt zulke mooie moves!', lief! Een ander meisje vraagt of ze naast me mag (de zijkant van de kelder is wat verhoogd) staan.. Wat een vraag, het is een vrij land en een nog veel vrijere dansvloer! Wanneer ze later naast me danst, klinkt het 'Je bent de hele tijd zo vrolijk aan het dansen, dat maakt me blij!', zo lief!

Opeens komt Huisgenootje naar me toe, ze kijkt ondeugend en schattig tegelijk, en fluistert in m'n oor dat haar net verkering is gevraagd, voor het eerst! Wat een geluk deze avond. Liefde! Ik feliciteer de heer later, de goeie knul trakteerde op een biertje eerder wat zeer matig viel, inmiddels doet m'n maag gekke dingen, honger misschien? Banana bread (dat noemen ze hier cake) brengt uitkomst!

Er staan al een hele tijd twee mannen enorm lekker te zoenen naast me, en daarbij worden flink wat buurmensen geraakt, dat geeft allemaal weinig. Later kijkt één van de twee me indringend aan, pakt m'n hoofd goed beet en komt flink en snel dichterbij. Ik draai m'n oor naar hem toe in de hoop dat hij iets wil zeggen (?) 'Ik dacht serieus dat je een bontmuts op had', komt er op een gegeven moment na een aantal pogingen uit. Hij kijkt als een dwaas, en praat er ook naar, heerlijk!

Later duikt ook nog de Bovenbuurvrouw op, ik begin een patroon te zien, ik ben hier inmiddels met heel veel mensen die ook bij Harvey waren weken geleden, en niet onterecht natuurlijk, het voelt soms als een overpowered Harvey-night, al was het maar omdat deze heren er een eigen stijl op nahouden, die wél grote raakvlakken heeft.

Tracks die voorbijkomen vanavond staan bijvoorbeeld op deze waanzinnige plaat uit Nigeria, te vinden op Spotify. Zet die dan ook zeker even aan om je te wanen in het Afrikaanse warme bad van vannacht.

Tijd voor een nieuwe ronde door de zaal, ik hoor opeens m'n naam en kom een oud-schoolgenoot tegen, prachtige lokken, en Motormuis. Groot fan van de draaiende heren is hij er natuurlijk bij, hij heeft wel een gekke vraag voor me kondigt hij aan, een vriendin heeft echt behoefte aan een klein beetje cocaïne, of ik daar misschien bij kan helpen. Ik speur in gedachten door de bekenden, maar er zitten niet echte coke-fans bij geloof ik. Helaas!

Door op mijn tocht, kom ik midden op de dansvloer, misschien wel bij het warmste plekje, een DJ tegen die met blote buik danst, en hoe, het is natuurlijk William Kouam Djoko! Ik bedank hem voor mooie tijden, en hij vertelt dat hij binnenkort een tour doet in Zuid-Amerika, maar niet voor hij vanavond de Dolly helemaal gekdraait, hij zit midden in een verhuizing, en komt dus de mooiste platen tegen!

Zo vliegt de nacht voorbij, een tweede muur van licht daalt op ons neer, die weer kort de kans geeft toch echt eens indringend naar de buren te kijken, ik vind familia en vriendinnen aan de rechterflank, waar het ook bijzonder goed toeven is. De muziek is extatisch, de menigte, de armen die door de lucht zweven, een droomwereld.

Dat ze maar de hele ochtend mogen doorgaan!x

Bij de deur nog een mooie nachtelijke discussie over nakjes met of zonder komkommers, kom er maar eens om!

Onderweg door het Vondelpark naar huis, tref ik een feestelijke plaat aan onder een lantaarnpaal om mee af te sluiten.

Scroll je toch nog even verder? Bijna zonder tips het weekend in!

Schrijf je direct even in bij We Are Public, kost je niks, en mag je vanavond meteen mee naar het Orgelpark. Heleen, Remco & Matteo zullen je trakteren op eigen composities en improvisaties.

Jazz trash kost je nog geen tientje in het altijd fijne Bimhuis vanavond, Alfie Ryner on stage.

Bier en mooie platen van Suzanne Kraft & friends bij Red Light vanavond, vanaf 6.

Djoko, ja klik maar even, zo liep hij ook op de dansvloer vannacht rond, staat voor een allnighter in Dolly!

Een van mijn favoriete DJ's die ik maar blijf mislopen, Palmbomen II staat in Claire vanavond!

Zie je morgen bij Oedipus. Kom & proost op Eelco met zijn DJBroadcast.