Terwijl de zon wegzakt in het frisse begin van de zondagavond.

Tijd voor een lekkere track die Young Marco in Zuid-Amerika heeft aangezet gisteren.

Goed, ver weg van de zomer zitten wij gewoon in de Nederlandse winter. Een fijn clubseizoen, wat een weekend stond er weer op het program. Vrijdag werd er eerst geproost tijdens de laatste CREA-avond van Groot Programmeur. Je kunt dat niveau natuurlijk niet zomaar bereiken, vandaar dat het barwerk nu moet wijken.

Meneer hoefde slechts tot twaalf en kon daardoor direct achter ons aan met zijn eigen vrouwelijke schare fans. Wij, De Econometrist, De Journalist, en ik, gingen alvast op weg, vergezeld door Frans-Nederlands-Hongaarse vriendinnen.
Ver hoefden we niet, Studio/K was ons beloofde land vanavond, luttele minuten fietsen. De Française raakte ons alsnog bijna kwijt, zo'n kinderfiets is ook niet je van het.

Eenmaal aangekomen moest er natuurlijk nog worden gerookt, dan wachten de heren toch even op de dames. We waren nog 'ruim op tijd' voor mijn deadline van 01:00 - Lövestad zou dan beginnen, dat mis ik niet graag!

Er stond een deurwachter zoals ik wel gewend ben van de grote clubs, dus ik netjes m'n rits openen en ik bood mezelf aan eigenlijk.. Fouilleren bleek hier echter helemaal niet nodig, hij wil wel even in de tasjes kijken van de dames, je weet tenslotte maar nooit. De veelbelovend hoge trap werd beklommen, we passeren het rookhok waar de dames nog een aantal keer terug te vinden zullen zijn deze avond. Loungebanken vonden ook gretig aftrek, maar we wandelen door naar het epicentrum van het gebouw, en de avond. Voor onbekenden, je komt binnen op een soort overloop, dus je hebt meteen een birds-eye view van deze dansvloer. Goed gevuld en met laser actief was het feestje duidelijk al in volle gang.

Het gezelschap is eigenlijk nog steeds op zoek naar de garderobe, die blijkt hier geposteerd aan weerszijden van de dansvloer, weer eens wat anders. Flink wat kleren gaan uit, het feest kan beginnen! Veel later hadden we niet moeten komen, de heren van Lövestad beginnen stipt op tijd.

Mooie is dat net als de laatste keer in de Vondelbunker, ze eigenlijk midden op de dansvloer staan met alle gear, mijn woorden van verheugen van vrijdag op een intieme setting worden dus helemaal waargemaakt!

De opbouw loopt heel erg soepel vanavond, de set is alweer een flink stuk onderweg, ik ken de nummers, maar de ervaring is in elke zaal anders, en er zijn weer zoveel vrienden bij, velen zien Sjors & Jørgen voor het eerst, dat maakt het toch nog veel leuker. Wat een geluk dat we samen kunnen genieten van deze ontzettend enthousiaste jongens!

En precies toen ik me begon af te vragen of het niet wat mild verliep eigenlijk, schroefden ze het tempo op, zoals zij dat inmiddels zo fantastisch beheersen, de hele zaal in hun greep. Opzwepende klanken vliegen door de zaal, de nog steeds groeiende menigte kan maar één ding: dansen. Toegegeven, het bier wordt ook in kratjes aangesleept door de Vrienden vanavond, oh oh oh.

Twee minuten vastgelegd voor de mensen thuis.

De alcohol speelt een flinke rol bij je beleving van tijd, ook al zo vervelend om tijdens de set te moeten uitstappen voor een wc-pitstop. Maar de scherpte van de muziek houdt ons nog een beetje bij de les. Waar je duidelijk merkt dat nu de finish dichterbij komt het tempo maar blijft aanzwellen, de mensen harder joelen en er meer handen door de lucht vliegen is het dan toch opeens voorbij, bijna een verschrikking.

In eerste instantie pakt Lennard niet helemaal door zoals de heren bezigwaren, en dat is jammer, want je ziet ook dat de dichtbevolkte groep van net een beetje uit elkaar valt, een duidelijk signaal. Maar later komt hij ook op stoom, en zo vliegt het laatste uur ook voorbij. Licht aan - in sommige delen van Amsterdam is dat moment nauwelijks meer te halen tenzij je de nacht totaal doorhaalt, hier in Oost hebben we het stadsdeel te danken voor dit rustige eindpunt.

Een prachtige avond was het zeker, dank Lövestad, dank Studio/K - Tot de volgende!x

Je vraagt je misschien af waar m'n zaterdag is gebleven, ik kan nog wel een tipje van de sluier oplichten: met Meneer Film en Coder was ik naar, hoe toepasselijk, IFFR in Rotterdam.
We hebben daar voornamelijk door de regen gelopen, taco's, burgers en bara's & biertjes naar binnen gewerkt. Tenminste tussen de films door. Free Fire & The Mole Song. Omdat die laatste volgens Meneer Film nooit de Nederlandse bioscoop zal halen (buiten dit festival om), toch één teaser:

Dat zegt hopelijk genoeg, nee je hoeft niet te balen dat je dit niet te zien zult krijgen, maar stel je wilt er toch naar zoeken, weet dat het geschreven lijkt door een negenjarige met een belachelijke voorliefde voor onderbroekenlol. Je bent gewaarschuwd.

Free Fire volgt nog wel in de bios, moet je daarheen? Als je intens geniet van geweerschoten, dan wel.

Op ons verregende dagje Rotterdam werd nog wel nagedacht over een nachtprogramma, maar die films, kilometers geslenter, flink wat biertjes, de regen die maar niet echt wilde stoppen, het was wel mooi geweest, BAR & Transport zullen moeten wachten tot de volgende keer.

Dankzij Meneer Film liepen we einde middag ook binnen bij Het Nieuwe Instituut, eind januari is daar een nieuwe expositie over De Screensaver geopend. Geloof me, hier wil je heen, goeie ouwe tijd krijg je zelden zo fijn geserveerd. Vergeet de audiotour niet, zet lekker aan in het Engels, met prachtige verteller! Tot & met 25 juni. Met werkende IBM uit de 80s.

Maandag dan, is het alweer tijd voor KUMA in de Sugar, TITIA is on a roll. Vrijdag zag je haar midden in de nacht in Claire, nu verhuist ze naar het mooie plein verderop!x

Die titel, denk je misschien, soulsearching, die ken je nog uit Trouw. Dit weekend klonk ie weer in de Berghain. Als je het tot hier hebt gehaald, dan heb je geluk. Eerst je volume op max, en dan klikken: WAT EEN TRACK.

Nachtsnuiver kun je ook volgen op facebook.
Nachtsnuiver tipt lekkere platen op SoundCloud.
Lekker op Insta kijken naar de foto's.
Spaar je liever tweets? Kan!
Of.. een kort berichtje op WhatsApp ontvangen bij een nieuw stuk.