Maandagavond, de zon zakt achter de bomen in het park. Het was de bedoeling gisteren al wat te schrijven, maar sommige dagen komt het niet.

Vrijdagavond

Het weekend begon lekker rustig, een wandeling met Tambourine-flyers door West, volgende maand is de laatste voor de zomerstop!

Een flinke schaal pasta in elkaar gedraaid bij De Canadese, dubben over wel of niet naar De Prael, uiteindelijk aten we na negenen en dronken we een biertje waarbij we keken naar haar hometown: Toronto. Een bevriende muzikant on tour vertelde me over een dj: Bambii. Nu in Berlin, dit weekend bij ons in de Tolhuistuin. Gratis met We Are Public.
Kijk naar Toronto, en kom zaterdag dansen!

Zaterdag, Progress Bar. Achtergrondinformatie bij dit maandelijkse feestje lees je bij DJB.

Zaterdag

Lekker zwemmen, doe je op zaterdagochtend in het Zuiderbad. Achter het Hoofddorpplein aan de lunch, sushi en ovenbroodjes, de dag begint goed. Nog een paar uur gelezen, vanavond Dasmag-leesclub. We Are Public bood tickets aan, ontdekte ik net op tijd twee weken geleden. Het boek liet nog wel een weekje op zich wachten, dus even uitlezen was geen sprake meer van. Ik koos voor Billie en Seb en nam De Lerares mee naar DOKA. Het werd een intieme avond onder strakke leiding van Sara. Voelde me bijna schuldig voor De Lerares, die niet echt had kunnen genieten van het enigszins confronterende boek. Dit was onze kans twijfels over het verhaal weg te werken, we mochten alles vragen aan Ivo. Dasmag sponsorde vodka met 50% alcohol, Sara leidde de quiz, hoe meer goede antwoorden hoe meer shots, een prachtige wedstrijd. Zo krijg je de mensen wel los. Zwangere dames en geheelonthouders zorgden voor een overschot aan vodka voor de liefhebbers. Proost!

De gespleten persoonlijkheid van Ivo kwam aan bod, we mochten mee op reis door de gaspeldoornvelden die model hadden gestaan voor de omgeving waar het boek zich afspeelt inclusief het Gat van de Hel. Ivo blogt al jaren, ik heb hem later op de fiets naar De Brakke Grond nog even aan de tand gevoeld. Het boek kan ik je zeker aanraden, er staan juweeltjes van zinnen in. Een goochelaar met woorden, bijna overdreven maar naar mijn smaak zeer goed gedoseerd.

Gedrieën togen Sara, Ivo en ik naar het centrum waar we bij de deur een van de heren troffen die ik zo vaak zie in het weekend. De schrijvers mochten doorlopen met hun bandje en ik werd met een glimlach begroet, anonimiteit verloren.
Binnen vond ik een baliemedewerker die ik niet had verwacht.

Hij bleek zijn nieuwe film te vertonen, met Stephane, oud schoolgenoten van me, ik wil er nog heen! 28 mei is je tweede kans in het Ketelhuis.

Nog geen twee meter verderop werd een open bar met g&t gedraaid, kijk zo maak je vrienden!

Een geile foto van de sponsor op de achtergrond, zulke sfeervolle reclame toon ik graag.

In de hal en op de dansvloer klonk dezelfde muziek, het duurde even voor de dj een ritme had gevonden. We waren erg vroeg, er zouden duidelijk meer g&t's nodig zijn om deze avond te volbrengen.

Hierboven de nog vrij lege dansvloer en mijn tafeldame van eerder met een Volkskrant-collega.

Al gauw was het een komen en gaan van schrijvers, Hanna werd nog net niet besprongen bij elke stap die ze zette. Emma liep lachend rond, Henk wilde wedden dat hij zijn gesprekspartner beter kon aftrekken dan zijn vriendin, ja de avond liep goed door. Zelfs Ivo spotte ik uren later nog op de dansvloer. Echt leuk werd het pas toen een van de dansvloertaps niet meer functioneerde. Flessen wijn vonden hun illegitieme weg naar de dansvloer, en Meneer Uitgever waagde een poging als barman.

Herman en Peter (die geen leesclub had dit jaar) dansten dat het een lieve lust was met begeleidende vrouwen. De verhalen over dit feest waren dus toch waar, een dansvloer vol schrijvers en muzen.

Geen Melkweg dit jaar, wel volle bak.

De voor mij onbekende dj deed zijn best en als schrijvers de helden en heldinnen zijn is het natuurlijk moeilijk je te bewijzen, toen hij het zichzelf wat makkelijker maakte kwam het allemaal goed.

Ook met Boef (kijk die clip!) maakte hij de mensen blij.

Een literair dansfeestje, weer eens wat anders deze zaterdag. Die g&t's begonnen hun werk te doen, daar ben ik niet voor gemaakt. De allerlaatste twee glaasjes kon ik net aanreiken aan Henk en zijn vrouwelijk gezelschap. Toen ben ik er schielijk tussenuit gepiept, op naar Tambourine-zondag!

Zondag

Tambourine verloor de felle competitiestrijd met de zon kansloos vandaag. Wel at ik dankzij Met Hamer en Vork een heerlijk zomerse taco.

Muzikaal was de verwennerij weer als om me blind op te verheugen, zoals ik al sinds januari maandelijks doe.

Er was dit keer zelfs een danser van een jaar of twee, drie, schat ik, die het uren en uren volhield. Armpjes in de lucht rende hij door de zaal tot het laatste nummer.

Nog eentje dan.

Volgende maand de laatste editie voor de zomerstop. Kom een stuk taart eten en dansen 18 juni! Daarna is het tijd om te zoeken naar een buitenlocatie!

Het is al bijna weekend, heb je het door! Ajax, vrije dagen, festivals, prachtige feestjes, geniet ervan!x