Ik ga het niet zeggen.

Heerlijk om met Lucius te beginnen met een verlichte avond dankzij BOF in de Stadsschouwburg. Het is ze gelukt om een grotendeels wervelende show neer te zetten, en dat nota bene met als onderwerp het nogal gevoelig liggende begrip: privacy. Knap!

Leonard C. kwam voorbij, Halleluja werd Transparantie. Edith Schippers werd gefeliciteerd (ministers hebben er een handje van, zo blijkt, haar tweede award ook al). Sowieso moest de 'macht' het ontgelden, want de Gemeente Rotterdam sleepte de andere Big Brother Award in de wacht. Beide zeer terecht trouwens. Vreselijke uitgangspunten die haaks staan op de vrije wereld die Nederland naar buiten toe toch zo graag propageert.

Daphne gaf me een mooie button aan het eind van de avond, die heb ik meteen opgedaan, en meegenomen de nacht in.

En wat voor nacht. De maandagnacht. Lang geleden dat ik me tussen de studenten begaf, zonder begeleiding ook nog. Een rondje door de buurt, even snuiven. Wok2walk, Dubbel, L&B, de Gieter, alles draait vrolijk verder, ook op deze ultiem druilerige maandag.

De portier van de Sugar groette al vriendelijk toen ik langsliep, aan het begin van m'n ronde. Er was nog geen ziel te bekennen.

Uurtje of 12 naderde ik weer de deur, nu was er wel een mini-rij, perfect. De naam viel meteen. Ik herhaal het niet, een meisje moest lachen. De deurmeneer bedoelde het goed, hij lachte ook, de heisa deed 'm helemaal niks, op het oog.

Fouilleren, dat doen ze hier niet, voor een tientje sta je bij de garderobe, waar een andere vriendelijke heer je graag verder helpt.

Een nieuwe inrichting, ik blijk hier lang niet te zijn geweest. Waar je binnenkomt, en vroeger nog een klein stukje extra bar was, gedurende de drukke (bijv. Wicked Jazz) avonden, blijkt nu een gordijn te hangen wat de rest van de club voor ons gesloten houdt. Een heerlijk compact tentje (met een laag plafond zoals het café op de foto hierboven) hebben we dus voor deze avond, misschien wel ideaal. Met z'n allen met onze snuffert op de DJ's.

Er wordt al heerlijk gedraaid bij binnenkomst.

Akki, Bomas & Hylke draaien rustige maar wel hele funky platen, de toon is direct goed gezet. Een krullenbol met Engels accent vraagt me opeens waarom mensen het niet leuk hebben, ik kijk nog even wat beter om me heen, en inderdaad, deze platen verdienen m'n dansmoves. Ik leg uit dat met zoveel starpower op komst om 01:00 in de nacht, de spanning te groot is om je nu al te laten gaan op de dansvloer, wellicht. Dit houdt het meisje echter helemaal niet tegen, ik laat me inspireren en zo zijn we de eerste paar wild dansende mensen halverwege de vloer, nog voor half 1.

Gestaag loopt het vol, het is duidelijk dat de meute weet wie er om 01:00 komt draaien. Zo ziet het er vast niet elke maandag uit hier!

Ik heb mezelf langzaam wat naar voren gewerkt, er glippen soms wat mensen naar achteren waardoor ik stiekem doorschuif. Opeens voel ik een duw tegen m'n zij, het is nogal donker, en het blijkt Zach Cowie te zijn, die door het gordijn aan de zijkant naar binnenkomt. DJ Fitz lijkt achter hem aan te zwalken, maar wat blijkt, ze lopen in formatie van 3, er tussenin, een kleine man in wit t-shirt. Met een belletje erop.

Elijah.

Hij draagt een flesje Jupiler en een flesje Spa bij zich, naast een grote platentas. Sneaky entrance = geslaagd! Ze wurmen zich de booth in, en daar staat ie dan met z'n priemende oogjes. Hij begint vrij gauw te graaien tussen de platen, de komende tien minuten kijk ik dansend naar z'n rug.

Gedurende de avond, hij is zo dichtbij, is deze man getrouwd? Boven z'n rechterelleboog, wat zit daar, is dat een kleine dino? Met ernaast een giraffe (wie tekent een giraffe met vooraanzicht?) of is het stiekem een struisvogel, het licht is weinig.. Hij danst fanatiek mee op heel veel platen, zeker wanneer z'n vrienden die opzetten en hij achter of naast ze staat! Ze draaien ontzettend veel 12" vinyls, komen duidelijk om ons te laten horen wat we nog niet kennen. Dankzij Rush Hour & Red Light Radio moet je in A'dam echter van goeie huize komen voor dat effect.

Om jullie ook een beetje in de sfeer te laten komen, zet even dit nummer aan, wat net voor enen voorbij kwam. Man man man dan heb je mij wel bij de lurven hoor, wat een zwoele heerlijkheid.

Goed, de grote man, is daar. Een paar muziekjes die vanaf nu voorbijkwamen zoals Chain Reaction Deze Afrikaanse track mag je ook in geen geval missen oh oh wat een feestje is het hier! Toen Elijah de volgende erin knalde rond 03:00, ja, die plaat is ouder dan ik en alle handjes door de lucht zweefden, alle meisjes naar hem lachten (haha dat deden ze al 2 uur lang), toen wist ik dat het goed was. Sprinten naar huis, en verheugen op het volgende bezoek van de golden boys, je kunt ze vinden onder hun alias Wooden Wisdom

Kuma bedankt voor het organiseren van dit ongelofelijke feest. Ik wist niet dat Amsterdam op maandag dankzij ontspannen Hollywood-sterren zo funky en zwoel kon verlopen.

Nog even een anecdote van het begin van de avond: Die lieve man die me weer fouilleerde vrijdagavond bij School, die stond nu gewoon tot Elijah kwam lekker met een mooie dame te dansen, ze verdwenen ook een tijdje achter een gordijn...! Ik moest drie keer kijken voor ik hem herkende zonder z'n zwarte kledij. Zodra de big man kwam draaien, stond hij opeens met een grote grijns als eerste verdedigingslinie naast de booth, en ja hij heeft een aantal keer z'n hand uitgestoken als weer iemand even die flitser tevoorschijn stak, maar de sfeer was zo ontspannen. Ook meisjes die de booth 'per ongeluk' bijna omver dansten, ze mochten hun gang gaan. Mensen achterin dansten ook keihard, kwam ik bij het weggaan achter, het maakte allemaal zo weinig uit, de nuchterheid, was op een aantal meisjes na, overal!x