Ik wil jullie zo graag vertellen over dit waanzinnige weekend!

Het had alles.
Een spelletjesavond met Hinkepootje, De Poeët en De Autokoning.
Een slenterdag op de markt met Liefde, de ontdekking van een nieuw Portugees hoogtepuntje in de Jordaan.
Een verjaardagsfeest waar het getal honderd centraal stond. Meerdere generaties vertegenwoordigd. Een dronkenmansavontuur in de Claire: met buiging voor KAMMA & Masalo.
Een Zondagse Kolossale Kater die ik te lijf mocht gaan op deze schitterende dansvloer:

Na een vrijdagavond rustig Catan met vrienden, veeeeeel nootjes & chocolade, en nipt verlies. Liep zaterdagavond volledig en verrukkelijk uit de hand. Ik weet niet wie waar op welk knopje heeft gedrukt, maar de turbo zat er goed op. Het begon zo kalm met een ontdekking van dit Portugese Wonder op de Lindengracht. Ga hier je Pastel de Nata halen, als je na een bezoek aan Portugal ook niet meer weet hoe je zonder kunt leven!

Ook de koffie is een aanrader, trouwens. Nootjes & vruchtjes gescoord op de markt, en een flinke lading avocado's. Daarna nog even lekker onder de dekens spelen met Liefde, net voor het avondprogramma zou losbarsten. Terug naar de roots, de buren van het ouderlijk huis vierden een grandioos feest, samen 100! Dat betekende alle generaties present, een grootse pubquiz met muziek van ver voor mijn geboorte, ik maakte geen schijn van kans. Dan maar een wijntje. Ik wilde een glas rood, er stond een tafel vol met donkere flessen voor m'n neus. Ze bleken allemaal ijskoud, en op het oog donker, maar toch echt gevuld met wit. Dus een glas wit! Smaakte goed, op naar boven. Opeens bleek er bediening te zijn. De lokale hangjeugd liep rond met goedgevulde glazen, rood! M'n witte even aan de kant geschoven, het kaasplankje een testrun gegeven, tongstrelend.

Natuurlijk loop je dan nog even tegen De Boekenbaas (v) aan, dat was niet waar ik naar uitkeek vanavond, maar de omstandigheden: staand met een goed glas wijn, in tegenstelling tot de nachtmerrie, aan een lange tafel vastgeketend aan een stoel, maakte het te doen. Koetjes en kalfjes, waarbij de koetjes de boeken zijn en de kalfjes de ereaders. Proost!

Een aantal meer & minder geslaagde gesprekken verder hoorde ik vrolijke disco van de laaggelegen dansvloer opstijgen, toch maar weer eens een kijkje nemen daar! Dat bleek helemaal raak dit keer. Jong & oud schaamteloos swingend. De Buurman, en dus host, bleek nog wel een koelkast voor me te weten, toen ik informeerde waar het bier eigenlijk te vinden was. Dat je met een uitpuilend huis, later op de avond, nog steeds beschikking hebt over een idioot goedgevulde speciaalbierkoelkast, tja! Daar moest op gedronken worden. Hoe later het werd (het liep tegen middernacht inmiddels), hoe beter de sfeer. De dj zat er helemaal in, een volle kast met vinyl was meegekomen uit Alkmaar. (Jongvolwassen) kinderen dansten met ouders, met vrienden, vriendinnetjes, niets was te gek. Ik keek m'n ogen uit en genoot van dit onverwachte dansfeest. (Vooral niet de uitnodiging lezen voor je vertrekt).

Het moet ergens in dit grijze gebied gebeurd zijn, de beslissing om deze flow beet te pakken, en niet meer los te laten. Een (dubbele) verjaardag, daar wordt flink geproost, en dus nog maar een speciaalbiertje, om het goed te vieren. Gelukkig waren er ook nog steeds van die heerlijke zelfgedraaide belachelijk goed gevulde gehaktballen te vinden (pal naast de dansvloer yes!)

Voor je het weet is het één uur, allang mijn bedoeling om even in Claire langs te gaan, KAMMA & Masalo zijn er weer om het hoofd op hol te jagen! Het was nog helemaal niet gelukt om te vertrekken, maar opeens draait de dj de laatste plaat en sterft het feest vlot daarna. Later hoor ik dat de politie (!) allang voor de deur stond, in Amsterdam-Centrum, op zaterdagavond, om dit volwassen feest een halt toe te roepen. Pfffff. Ook wel mooi, het houdt de vaart in de avond, met bvo naar 't altijd prachtige - kuch - Rembrandtplein. Daar mag je dus niet meer fietsen, constateerde ik weken geleden, tenzij je gewoon de trambaan pakt, flauw.

Wat is het toch een genot als je op zo'n avond welkom wordt geheten door een lieve vrouw, ik spreek m'n naam uit en ze zegt: "Such a poetic name". Niemand zegt zoiets, zij wel, zo lief! Geheel in het zwart en met spannende make-up. Verbazing alom als ik op m'n beurt wacht voor een goeie frisking en er tegelijkertijd wat meisjes naar buiten wandelen met blote armen en zonder jas. Het regent en waait, yak. Een vrolijke opmerking over m'n avocado's (ja, nog steeds van de markt) als de zaklantaarn in m'n tas schijnt. Daar is die gekke tolpoort weer, ik duw het net ontvangen kaartje erin en mag doorlopen, alsof je incheckt bij een attractie.

Het lukt zowaar om een kluisje vol te stouwen met veel te volle rugzak, jas, trui, en nog wat rommel, ik tuur naar binnen bij BAO BAO, daar is het bepaald geen volle bak, te vroeg voor dronkenmanshonger natuurlijk. Laatste keer dat ik hier was op een zaterdag, had ik flink wat aan te merken, een avond met weinig publiek is altijd zwaar voor een club. Nu was ik wat later, en was er, met één zaal open, genoeg te doen.

Hugo LX had 'm goed te pakken, je ziet er niet veel van. Wie klaagt dat het te licht is in Claire, mag je naar me doorsturen. In het donker zag ik KAMMA & Masalo al staan, alleen ze waren onbereikbaar achter de heren van het licht en geluid verstopt. Tot 01:00 hadden ze al gedraaid, alleen die eerste set had ik volledig gemist natuurlijk.

Nu begon de avond pas echt te lopen, ik kreeg opeens een ferme tik op m'n schouder van een oud-huisgenoot. Laten we hem De Zoener noemen. De Likker of de Slikker staat zo lullig? Voetballer als hij is zegt ie direct dat we zo een biertje gaan drinken. Ik denk nog iets in de trant van 'ja ja zal wel', hij verdwijnt in de massa. Het zal een kwartiertje later zijn geweest dat een vaasje snel mijn kant op komt, een man van z'n woord. Oude tijden herleven, of in elk geval, we spreken over toen en nu, dit is een heer, die ik nog vaak in Trouw tegenkwam, vaste gast. De tijd (nu) vliegt, het is de beurt aan de mannen van Stump Valley:

Zo komen we die nacht wel door. Deze heren houden me niet zo bij de les als Hugo net wel voor elkaar kreeg, trouwens. Maar, dat kan ook aan de vlot doorstromende biersupply liggen, bedenk ik nu.

Het blijkt niet de enige vrolijke ontmoeting van de avond. Ik moet wel drie keer goed kijken voor ik het geloof, maar een van mijn favoriete BlaBlaCar-passagiers van vorig jaar, staat opeens voor m'n neus. Al sinds de jaarwisseling staat er een Mexicaanse maaltijd half gepland, en daar staan we opeens onverwacht oog-in-oog op de dansvloer. Hij heeft z'n beste hemd aan, of in elk geval ongelofelijk zomers. Hij trekt me nog net niet direct mee naar de bar waar gedronken zal worden, zo klinkt het. Of ik een shotje kan aanraden. Grey Goose staat recht voor ons, belachelijk voor een shotje, Ketel One dus. We proeven een slokje, en slammen de rest, een prachtig weerzien.

Na de overvloedige biertjes het laatste uur, was dit het laatste wat ik nodig had. Dat maakt het niet minder leuk of lekker, maar het maakt het vervolg wel waziger. We hebben het ongetwijfeld over mooie zaken gehad, we zijn ook de rookruimte ingedoken, de tweede zaal was inmiddels open, vrienden van hem draaiden daar. Het geluid daar is wat minder overdonderend dan in de 'grote zaal'. Wel hadden in zaal II heel veel mensen het al snel naar hun zin. Bij een plaspauze liep ik tegen J. aan:

De tweede zaal heeft een eigen bar, na de rookruimte te hebben overleefd mocht ik adviseren over meer drank. Ik speurde de flessen af, en zag er niet veel tussenstaan. Dorst was ook geen sprake van, maar de Bombay stond er wel lekker bij, spotje erop. Gin werd het advies, ik liep er vandoor. Niemand weet waarom.

In de grote zaal ondertussen was het aanzienlijk rustiger, maar de Stump Valley-heren hadden de smaak wel te pakken nu. Vrolijk dansend zag ik opeens een bekend gezicht voor m'n neus met een glas in de hand. Wat ik wel niet dacht om weg te lopen na het drankadvies. Ik had het verkeerd begrepen, het was niet zozeer een advies, als wel een gul 'wat wil je drinken?'. Uiteraard was er weinig noodzaak voor een gin & tonic op dit moment (het loopt tegen vijven), maar ja, we zijn nu toch bezig, kom maar door!

Om 05:00 staan KAMMA & Masalo weer op de rol, om de tent op te blazen/af te sluiten. Ik kan niet wachten, in deze staat gaat de tijd weliswaar snel, maar 't besef ervan is nogal vaag,..

Roman Coskun + Kurley trouwens, in de uitbundige zaal II:

De klok slaat vijf, het duo waar ik voor gekomen ben neemt eindelijk plaats in de booth.

De ene heerlijke plaat volgt de andere op, zwabberend als een gin & tonic-drinker heb ik nog wat vastgelegd ook. De zaal loopt helemaal vol, II wordt gesloten. Dat komt de sfeer ten goede, hier moet, zal en gaat het gebeuren! Het is zo fijn dat deze dj's alle hoop & verwachting direct invullen met beats, dit gaat méér dan de goede kant op, dit is de enige kant die je op wil gaan, knallen! Mangwana vliegt erin, ook wel een Antal-classic:

Met die onverwachte ontmoetingen van bekenden waren we er nog niet echter. Ergens tijdens deze sessie dansen, overmatig zwaaien met camera, spot ik opeens een nieuwe buurman op de dansvloer. Voormalig Liefde van Familia. Koetjes en kalfjes volgen, op een heel ander niveau dan eerder op de avond, toen het voorhoofd minder cloudy was. Heer & dame dj maken de zaal ondertussen helemaal gek:

Ik sprak Masalo voor het eerst in december. Het was kort na de nacht van Antal & Hunee in de School. Ze draaiden daar genoeg vette platen, maar er zijn altijd uitschieters. Vergeef de bespottelijke zwabbercamera, het was een lange nacht, maar ik hoop dat je iets van de sfeer oppikt, en misschien kan ik je op sleeptouw nemen bij een volgend KAMMA & Masalo-avontuur! Masalo leverde namelijk deze dijk van een track af in samenwerking met Jamie 3:26.

Natuurlijk is er ook gewoon een zuivere versie te beluisteren, jullie puristen ook altijd!

Een purist, koopt de plaat, natuurlijk. Dat zeg ik wel leuk, maar hartstikke uitverkocht bij Juno, bijvoorbeeld.

Maak me gek! Dit was voor mij dik na zessen met afstand het hoogtepunt van de nacht, en dan kun je er beter snel vandoor piepelen. Ik spotte nog even wat dj's en School-crew die nog lange niet naar bed wilden, veel plezier gents!

Dat hoog overleg vond plaats bij De Fontein:

De fietstocht naar huis ging in loom tempo onder begeleiding van de vogeltjes, er was geen hond op straat, na het overstekend van de Amstel kwam ik de eerste brommer tegen. Wat een rust, de zondag komt eraan!

Inmiddels is ook deel II in de lucht, verslag van de zondag, TAMBOURINE-zondag lees je hier.

Nachtsnuiver kun je volgen op facebook.
Nachtsnuiver tipt lekkere platen op SoundCloud.
Snel op Insta naar de foto's.
Liever een tweet, tweet, tweet!
Of.. bijna intiem een berichtje op WhatsApp ontvangen bij een nieuw stuk.

Nachtsnuiver tipte TAMBOURINE III:

Gisteren, 19 maart was het de derde zondag, dus tijd voor TAMBOURINE 3! Dit keer editie: Jungle Roar. Een gratis feest om midden op de zondag te dansen, met overheerlijke taart, warme beats, YES! Verslag volgt snel!